DSC06986 (2)

I 2 \ie-Balka komedia - Ctfić |»irr»»»« mNMMMMmwn

Myż

Dobrze - zaraz. —

Epffll

BBf

Zony

Znikł duoh, ule obiecał, io powróci, u wtedy żegnaj mi, ngmdku i donikiik i ty. Stworzona dla ogródka i domku, ale nie dla innie.

Głos

Zmiłuj się - coraz chłodniej nad runkiem. -Mfi

A dziecię moje — o Boże!

BSrhodzt.

Salon - dwie świece na fortepianie - kolebka z uśpionym dzieckiem u> kącie - Mąi_rot. ciągnięty na krześle z twarzą ukrytą w dłoniach - Zona przy fortepianie.

Zona

Ryłam u Ojca Beniamina, obiecał mi się na pojutrze. —

Mfi

Dziękuję ci. -Zona

1’osłałam do cukiernika, żeby kilku tort przysposobił, boś podobno dużo gości sprosił na chrzciny - wiesz - takie czekoladowe, z cyfry Jerzego Stanisława. -

Myź

Dziękuję ci. -Zona

Bogu dzięki, że już raz się odbędzie ten ohrzydek - że Orcio nasz zupełnie chrześcijaninem się stanie - bo choć już ochrzczony z wody, zdawało mi się zawsze, że nie dostaje czegoś. —

Idzie do kolebki.

Spij, moje dziecię - czy już się lobie coś śni, że zrzuciłeś kołderkę? - ot, tak -tera/, leż luk. - Orcio mi dzisiuj niespokojny - mój maleńki - mój śliczny, śpij. -

Mfi

Ina stronie)

l\uno - duszno - burza się gotuje - rychłoż tam ozwie się piorun, a tu pęknie serc] moje? —

Zona

wraca, siutia do fortepianu, gra i przerywa, znowu grać zaczyna i przestaje znowu Dzisiaj, wczoraj - ach! mój ty Boże, i przez cały tydzień, i już od trzech tygodni, od miesiyea słowa nie rzekłeś do mnie - *^ona “ ^{ża1, bó1,} i wszyscy, któryeh widzę, mówiy mi, że źli' wyglydum. —    rozpc c

Męż

(na stronie)

Nadeszła godzina - nic jej nie odwlecze. -głośno

Zdaje mi się, owszem, że dobrze wyglądasz. —

Zona

łona-świadomość utraty miłości Męta

Tobie wszystko jedno, bo już nie patrzysz na mnie, odwracasz się, kiedy wchodzę, i zakrywasz oczy, kiedy siedzę blisko. —

Wczoraj bylum u spowiedzi i przypominałam sobie wszystkie grzechy — a nie mogłam nic znaleźć takiego, co by cię obrazić mogło. -

Mfi

Nie obraziłaś mnie. —

Zona

Mój Boże - mój Boże!

Mąż - brak miłości do Żony

Męż

Czuję, że powinienem cię kochać. -

Żona

Dobiłeś mnie tym jednym: „powinienem". - Ach! Lepiej wstań i powiedz -„nie kocham” — przynajmniej już będę wiedziała wszystko - wszystko. -Zrywa się i bierze dziecko z kolebki

Jego nie opuszczaj, a ja się na gniew twój poświęcę — dziecko moje knehuj - dziecko moje, Henryku! -Przyklęka

Mąż

podnosząc

Nie zważuj na lo, com powiedział — napaduję mnie często złe chwile - nudy. —

Żona

0    jedno słowo cię proszę — o jednę obietnicę tylko — powiedz, że go zawsze kochać będziesz. -

M_Vż

1    ciebie, i jego - wierzuj mi. -

Całuje ją w czoło — a ona go obejmuje ramionami - wiem grzmot    Mąż - fałsz,

słychać — zaraz potem muzykę - akord po akordzie, i eonu dzik- sztuczność sze

Zona

Cóż to znaczy? -

Dziecię ciśnie do piersi.