przypadku podany jest zakres możliwych hipotez jako rozwiązań problemu. Nie są tylko dokładnie wymienione poszczególne alternatywne hipotezy. Już z tego krótkiego zesta-wienia charakterystyk obu rodzajów pytań wynika, iż pytania rozstrzygnięcia zawierają więcej, bardziej jednoznacznych wskazówek co do dróg ich rozstrzygania niż pytania dopełnienia. Z tego też względu większość problemów badawczych przyjmuje postać pytań rozstrzygnięcia (ibidem, s. 31). Tylko one dają całkowitą pewność, że są poprawnie sformułowane.
Należy unikać zbyt szerokiego stawiania problemu badawczego, gdyż może to utrudnić jego rozwiązanie. Dlatego też, jeszcze raz podkreślam, z ogólnego pytania należy przejść do sformułowania pytania uszczegółowionego, względnie kilku takich pytań będących odrębnymi problemami szczegółowymi. Jasne zdefiniowanie pojęć występujących w problemie oraz zrozumienie relacji zachodzących między nimi znacznie ułatwi nam rozwiązanie problemu. Definiując pojęcia występujące w problemie możemy odwołać się do już istniejących ich definicji podawanych przez literaturę przedmiotu, względnie wprowadzamy nowe, własne rozumienie tych pojęć na zasadzie definicji projektujących.
Blok rozszerząjący 5.1.
N. Belnapa klasyfikacja pytań. W pracy: „An AnaJysis of Questions” opublikowanej w 1963 r. N. Belnap wyłożył własną teorię pytań oraz dokonał klasyfikacji pytań (przedstawiam ją tu na podstawie pracy T. Pawłowskiego: „Metodologiczne zagadnienia humanistyki, 1969, rozdz. 111 pt. „Teoria pytań i jej zastosowania”, s. 67 - 121).
Wedle Belnapa każde pytanie przedstawia określony zbiór alternatyw. Odpowiedź natomiast, dokonuje wyboru pewnego podzbioru tego zbioru.