DSC09335

53

■

PODSTOUNA

»• Tyś kochaj' był jedynie:

Nad sto książąt ciebie wolę! —

Do mych komnat chodź w ukrycie, I Tam bezpieczny będziesz, luby.

Bo cię broni moje życie.

“* Bo z obrony szuka chluby.

_KKr onvat. acKNA skOsta PODSTOUNA

im    Wielkiej wagi

Jest interes Jegomości, Działać trudno bez rozwagi] proszę, nie mów słoi

Zatem

SCKJfA SZÓSTA

Podstoliaa, Wacło u;, Klara z drztiri]

WACŁAW

ujrzawszy Klarę, boleśnie Ach!

KLARA

vesoło

I cóż?

PODSTOUNA

To jest...

WACŁAW

W

WACŁAW

cicho do

Pod

toliny

ja odejdę.

PODSTOUNA

podobnież || 1|| _puszc2ę.

KŁAJtA

■pis

fcs*

^Nic ni# ma...

!H ^C°Powied,_ie,_?

M

P§1S

wSĘm

°. dJa-

om

^,C2ego!

ffisze wj^ ^w,edzieć?

'^9l0S’proszq z sobą waszmość pana!

Jego sprawa zawikłana.

Muszę przejrzeć dokumenta. do Klary, całując ją w czoło św A Klarunia niech pamięta Nie powiadać nic nikomu.

KLARA

Nikt się w tym nie dowie domu.

PODSTOLINA

Bo nad miarę nam zaszkodzi;

Później powiem, o co chodzi.

Odchodzi kiwnąwszy na Wacława, który ze spus czoną głową odchodzi za nią w drzwi prawe.

KLARA

sama

^3o5 Śmieszniejszego cóż być może,

Jak gdy zwodzić chce zwiedziony!

Ach, jak Wacław w swej pokorze Zdał się wzywać jej obrony! wo kedwiem, ledwie śmiech wstrzymała,

Ale hola, hola, panno!

o tryumfu nie masz prawa;

Choć początek dobry miała,

HBffySrana przeto sprawa.