DSC09431 (4)

W KRĘGU BŁOGOSŁAWIONYCH PIEŚNI LXXXIII

uaK poaj.|i jeszcze i zrealizował tuż n_r, trud wydania i opracowania krytycznego ? M «zii Zaleskiego. W roku 1921 ukazał sie ₀X1

Biblioteki Narodowej. W dwudziestoleciu ” "^,lf^{y narodowe}J> spotykał się z zarzutami kwestionują-jennym było jeszcze kilka innych mniehJSB¹’^{1 wa}^^tość i^eg0 P^isarstwa> ^{a cz}?^{sto nie} był ^uznawa~ tei pytano P«ć o _Po<4, {-_dus2? JI S pWOWie XIX wieku wzruszał czułą i śpiewną lewa w utwory, „który co mówi, to z całą wiarą, Cieszył idylliczną wizją pogodnego świata i u_r^P|ajszlachetniejszymi chęciami”⁸⁶. Nawet jeśli nie po-Iftł wraz Z innymi wieszczami lepszą przys^: chwalano jego skłonności prokatolickich, trudno by-

^^Stło posądzać go o nieszczerość w wierze, o brak ucz-

W kręgu błogosławionych pieśni. W stó_su J^wof^{ci we} TTS    ^wil^TSZach

fi -, n . i; _lTl    '‘•'ilrzekonamach. W 1840 roku «Tygodnik Literacki# pi-

poetow, którzy tak jak Żale wy i hapr_;l_aj o przygotowanych do druku tomikach poezji Za-apotrzebowaniom ideologicznym epoki romanty_c|_eskiego:

pewien rodzaj „taryfy Katolicyzm, choć jest tam wybitny, nie razi, bo płynie spod gowej” wobec artystycznej wartości ich dzieł, głębi serca, bo człowiek wiary opowiada swe natchnienie⁸⁷.

ła o tym Stefania Skwarczyńska omawiając MicjB Szczerość oznaczała w jego poezjach przede wszy-wiczowskie oceny poezji Garczynskiego i -KajsiewicŁtkim autentyczność uczuć, emocji, wzruszeń oraz Takim złagodzonym kryteriom oceny podlegała wiążących się z tamtymi'— pragnień, tęsknot i nadziei, czas cała poezja i wielu autorów nosiło zaszczytne it Przyjęta przez poetę w twórczości okresu przedlisto-no poety-wieszcza głównie z racji narodowej temładowego sentymentalna postawa „czułego” odbiorcy ki, jaką zawierała ich twórczość, a mniej jz racji;świata miała więc szansę utrzymania się również w tystycznego jej opracowania. Szlachetność intencji okresie późniejszym, gdy w końcu lat trzydziestych czyła się bardziej niż sposób ich literackiej realizat zarówno na emigracji, jak i w kraju sentymentalne Poezja była rozumiana jako sposób moralnego kszlłierwiastki ponownie zaczęły przenikać do poezji. W. towania narodu (co zresztą zaproponował już BrodńW^m samym czasie, gdy na emigracji toczyły się dys-ski!), jako uzupełnienie życia, zaś życie miało być uzi|§^usj^e wokół „romantyzmu buntowniczego”, w kraju pełnieniem poezji. Z takiego rozumienia > twórczo*j P^oeci podjęli na nowo tematykę ludowości i słowiań-wyrastało żądanie, aby zawarta w dziele postawa m szczyzny, gloryfikacji przeszłości narodowej. Roman-ralna była jednocześnie postawą życiową twóm ^ty^{zm około r}- ^{1840 r0Z}P^0CZ3^ł przekształcanie haseł Dlatego ten, kto nie oddawał poezji w służbę sprał ^buntu‘^w koncepcje mistyczne i mesjanistyczne — oraz

«S. Skwarczyńska, Stefan Gorczyński Słowacki (U podstaw^ upadowe™ [J-] historią a teorią literatury, Warszawa 1975. i ’ ^lW'

⁸⁸ Ibidem, s. 81.

--| List S. Goszczyńskiego do L. Siemieńskiego z 13 IV 1839

—    Listy Seweryna Goszczyńskiego (1823—1875), zebrał i do

•PomiftfcłBlruku przygotował S. Pigoń, Kraków 1937, s. 42.

⁸⁷ “Tygodnik Literacki* 1840, nr 36. Cyt. za: M. Straszewska, op. cii, s. 413, przyp. 75.