96
- dokonać pomiarów chropowatości powierzchni po szlifowaniu i wyiskrzeniu,
- przeprowadzić wstępną analizę wyników.
d) Opracowanie wyników
- sporządzić wykresy zależności Ra = f Cip^j oraz Ra = f(i)» wykorzystując siatkę współrzędnych prostokątnych zamieszczoną w protokóle pomiarowym,
- określić liczbę przejść wyiskrząjących ściernicy, po której następuje stabilizacja chropowatości,
- przedstawić wnioski końcowe z wyników badań.
Lit eratura
4.1. Górski E.: Obróbka gładkościowa. WNT, Warszawa 1970.
4.2. Kaczmarek J.: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. WNT, Warszawa 1970.
4.3* Kawalec U., Kodym J.: Teoretyczna chropowatość powierzchni po frezowaniu czołowym. Mechanik nr 9/1974.
4.4. Ciecze smarująco-chłodzące. Cz. I i II. Prace Instytutu Obróbki Skrawaniem. Materiały instruktażowe nr 103/1972, Kraków.
4.5. IN-74/M-04255. Struktura geometryczna powierzchni. Falistość powierzchni. Określenia podstawowe i parametry.
4.6. PN-73/M-04251. Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość powierzchni. Określenia podstawowe i parametry.
4.7. EN-74/M-01146. Rysunek techniczny. Oznaczenia chropowatości i falistości powierzchni.
4.8. FN-73/M-04250. Warstwa wierzchnia. Nazwy i określenia.
4.9* PN-76/Mj-01021. Narzędzia do skrawania metali. Geometria ostrza. Nazwy, określenia i oznaczenia.
4.10. K a w a 1 e c M.: jwpływ ziarnistości perlitu na skrawalnoóć stali
węglowych. Mechanik, 1971 nr 9.
4.11. B rammertz P.H.: Oie Entstehung der OberflSchenrauheit beim Feindrehen.Industrie Anzeiger, 1961 nr 2-6.
4.12. K a w. a 1 e c M.: Fizyczne i technologiczne zagadnienia, przy ob
róbce z małymi grubościami warstwy skrawanej. Rozprawy nr 106.Wyd.Pol. Pozn. Poznań,1980.
Ostrze narzędzia pracuje w bardzo trudnych warunkach tarcia związanych ze specyfiką procesu skrawania. Warunki te charakteryzują następujące .główne cechy i
na powierzchniach styku ostrza z materiałem obrabianym występują bardzo duże wielkościach nie spotykanych w budowie maszyn, powstają zatem materiału obrabianego i
możliwa ,1est deformacja ostrza.
- w wyniku oddzielania przez ostrze materiału obrabianego powstają
/iż&piwĘpi&l g?awie czyste chemicznie, co zwiększa ich aktywność w stosunku do ostrza,
- proces tarcia podczas skrawania zachodzi w niejednorodnym poiu^ępjpera-•tw./ przy czym. w poszczególnych punktach styku moea wystąpić temperatu-JŁ.i^p^Śnj^ mat er iąłu obrabianegd-^J
Procesowi skrawania towarzyszą ciągłe zmiany wymiarów i kształtu ostrza, fUbytek masy ostrza lub zmiana jego kształtu nazywa się
Główne przyczyny, postacie i objawy zużycia ostrzy przedstawiono na
Najbardziej poznane pod względem jakościowym i ilościowym jest tiWŻycte polegające na ciągłym ubytku masy.Jłstrza z powierzchni [przyłożenia t^jątar o lej oraz ^zaokrągleniu! krawędzi skrawających;. Równocześnie ze zwiększającym się zużyciem ściernym może pojawić się ^^jai^jęjrtr.zyjnałoś-ęĄ^y/J w formie wygzęzęrbień i wykruszeń gdy siły skrawania przekroczą miejscową wytrzymałość ostrza. Jest to szczególnie ważne w obróbce przerywanej przy zastosowaniu na ostrze narzędzia węglików trudno topliwych metali, tlenków spiekanych lub supertwardych materiałów narzędziowych.
Objawy postaci zużycia zostały pokazane na rys. 5.2.
[Objawami zużycia wytrzymało ści owego są? wyszczerbienia, wykruszenia, wyłamagia_i piknięcia [5»5> 5.7]•
^Hyuzozerbieniem nazywane są małe (rzędu dziesiętnych części milimetra) ubytki części materiału ostrza powstałe wskutek przekroczenia miejscowej wytrzymałości w obszarze bezpośredniego styku ostrza z materiałem obrabianym, nie wpływa.ięcę njj cha pakt ar krzywej zużycia ściernego os t rza^P
Wykruszeniem nazywane są większe ubytki materiału ostrza spowodowane przekroczeniem wytrzymałości również w obszarze poza bezpośrednim stykiem ostrza z wiórem i materiałem obrabianym (rys. 5*3)* I