DSCF7181 (2)

Logistyka międzynarodowa, euro logistyka

działaniach logistycznych. Większość tych przedsiębiorstw już skutecznie realizuje swoje zadania w logistyce międzynarodowej, co zresztą aktualnie jest warunkiem utrzymania udziału w rynku nie tylko europejskim, ale globalnym. Stymulowanie rozwoju sektora MSP zarówno przez organy UE, jak i centrum gospodarcze Polski łączy się z potrzebą tworzenia także w naszym kraju polityki logistycznej. Jak już wspomniano, twórcą jej określenia, definiowania i wprowadzania w naszym kraju jest J. Witkowski . który przypomnijmy stwierdza, że:

Polityka logistyczna to celowe, pośrednie i bezpośrednie oddziaływanie państwa na poprawę sprawności i efektywności procesów przepływu produktów i towarzyszących im informacji miedzy uczestnikami łańcucha dostaw.

Autor dodaje, że polityka logistyczna nie obejmuje wszystkich celów i narzędzi oddziaływania w ramach polityk szczegółowych, a dotyczy tylko obszarów niezbędnej koordynacji miedzy nimi, w związku z przepływami produktów i informacji jakie występują od miejsc wydobycia surowców do miejsc konsumpcji. J. Witkowski opracował także ideogram położenia i współzależności polityki logistycznej wobec innych rodzajów polityk gospodarczych państwa.

Rys. 43. Polityka logistyczna w układzie polityki gospodarczej państwa. Źródło: J. Witkowski, Eurologistyka w zarządzaniu międzynarodowym, PWN, W-wa, 2005 r., s. 137.

** E. Gofembska, D. Kempny. J. Witkowski. Eurologistyka w zarządzaniu międzynarodowym, PWN. W - wa 2005 r„ s. 137.

Jak wiadomo podmiotem polityki logistycznej jest państwo, które realizuje tę politykę poprzez określenie jej celów strategicznych za pomocą instrumentów tej polityki.

Państwo, jako podmiot polityki logistycznej prowadzi tę politykę zarówno w kraju poprzez system parametryczny i hipermetryczny, jak i poza granicami w formie współpracy z UE i innymi organizacjami..

Przedmiotem zaś polityki logistycznej jest taka grupa przedsiębiorstw, która prowadzi działalność logistyczną, Są to więc, producenci, dystrybutorzy, detali-ści a także firmy logistyczne, transportowe i spedycyjne. Prowadzące politykę logistyczną centrum ustala zasady wedle których przedsiębiorstwa prowadzą „grę rynkową”. W tym znaczeniu polityka ta ma charakter normatywny, sprowadzający się do określenia ,jak powinno się działać” w taki sposób aby wyniki tych działań można było powiązać z ogólnospołecznymi i gospodarczymi celami rozwoju państwa. W taki właśnie sposób makroekonomiczne problemy logistyki łączone są z metodologią polityki gospodarczej, której częścią jest właśnie polityka logistyczna. ^s

Rolę i znaczenie polityki logistycznej w ujęciu makroekonomicznym należy rozważać kontekście podziału dochodu narodowego. Z jednej bowiem strony w tej jego części, która dotyczy akumulacji, gospodarujemy nakładami inwestycyjnymi na infrastrukturę logistyczną, jako składowa infrastruktury komunikacyjnej. Z drugiej zaś w obszarze spożycia, szacujemy popyt na produkty i usługi logistyczne. W konsekwencji zadaniem polityki logistycznej jest nie tylko eliminowanie nieefektywnych ekonomicznie procesów logistycznych, ale przede wszystkim kreowanie nowych form działalności logistycznej. Do najważniejszych więc zadań państwa jako podmiotu polityki logistycznej trzeba zaliczyć:

> Państwo, jego uprawniony organ musi znać aktualny stan oraz tendencje rozwoju logistyki w Polsce,

^ Musi także opracować koncepcję przyszłego kształtu działalności logistyczne w kraju wraz z przewidywanymi zmianami otoczenia tej działalności,

^ Musi przygotować i użyć taką grupę instrumentów polityki logistycznej, która umożliwi osiągnięcia strategicznego celu jej rozwoju.

Podstawą realizacji polityki logistycznej, w oddziaływaniu podmiotu - państwa na przedmiot logistyki jest wyznaczenie celów takiej polityki i dalej instrumentów, narzędzi jej wdrożenia.

145