DSCN0127

106

106

Prędko nas nim namaca; zły frymark — za słowa Bicz na grzbiecie, a jam nań nie barzo gotowa.

Lepiej złego nie drażnić; ja go abo chwalę,

Abo mu pochlebuję i tak grzbiet mam w cale.

¹⁶ I teraz mu zaśpiewam, acz mi niewesoło;

Niesmaczno idą pieśni, gdy się poci czoło.

Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego!

I Nie jesteś ty zwyczajów starosty naszego:

I Ty wstajesz, kiedy twój czas, jemu się zda mało: j ^so\Chciałby on, żebyś Jy od północy wstawało.

Ty bieżysz do południa zawsze swoim torem,

A on by chciał ożenić południe z wieczorem.

Starosto, nie będziesz ty słoneczkiem na niebie,

__ Inakszy upominek chowamy dla ciebie:

-*^s Chowamy piękną pannę abo wdowę krasną,

2le się u cudzych żywić, lepiej mieć swą własną.l

Starosta

Pietrucho, nierada ty robisz, jako baczę,

Chociaj ci nic młodego w pieluchach nie płacze.

Pożynaj, nie postawaj, a przy śpiewaj cudnie,

³⁰ Jeszcze obiad nie gotów, jeszcze nie południe.

Pietrucha

Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego!

Nie jesteś ty zwyczajów starosty naszego. “

w. 11 frymark — (z niem.) handel wymienny. Tu przenośnie oznacza: zły handel dokonany w ten sposób, że za marne słowo można otrzymać cięgi.

w. 14 pochleboioać — pochlebiać, prawić komplementy; to cole — w całości.

w. 18 starosta — tu: dozorca dworski.

w. 22 on by chciał ożenić południe z wieczorem — chciałby zlikwidować odpoczynek południowy i przenieść go na, wieczór, w. 24 inakszy — inny; dziś jeszcze w gwarach używane, w. 25 krasny — tu: urodziwy, piękny, w. 27 baczyć — widzieć', postrzegać.

Ty dzień po dniu prowadzisz, aż długi rok minie,

A on wszystko porobić chce w jednej godzinie.

Ty czasem pieczesz, czasem wionąć wietrzykowi Pozwolisz i i naszemu dogadzasz znojowi,

Aon zawrze: .JPożynajj^nie postawaj"— woła \ Nie pomriiąc, że przy sierpie trojpoTldzie z czoła. \ Starosto,^v nie będziesz ty słoneczkiem na niebie!

⁰ Wiemy my, gdzie cię boli, ale twej potrzebie Żadna tu nie dogodzi, chociajby umiała.

Siła tu druga umie, a nie będzie chciała,

Bo biczem ba:rzo chlustasz. Bodaj ci tak było.

Jako się to rzemienie u bicza zwiesiło.

Starosta

⁴⁵ Pożynaj, nie postawaj. I ty byś wolała Inszego bicza zażyć; tylko byś igrała.

Zażywaj teraz tego! Barzoć widzę śmieszno! Pociągaj za inszymi i zażynaj spieszno.

Pietrucha

Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego!

⁵⁰ Nie jesteś ty zwyczajów starosty naszego:

Ciebie czasem pochmurne obłoki zasłonią,

Ale ich prędko wiatry pogodne rozgonią;

A naszemu staroście nie patrz w oczy śmiele, Zawsze u niego chmura i kozieł na czele.

w. 36 znój — pot, trud; dogadzasz znojowi — przynosisz ulgę trudowi, potowi, chłodzisz.

w. 38 trójpot ?— pot potrójny, wywołany ogromnym trudem, w. 46 zażyć — doświadczyć, użyć, spróbować, rubaszna przenośnia starosty; igrać — zabawiać się, swawolić, baraszkować.

'^v- 52 Ale ich... rozgonią — ale je... rozgonią.

54 chmura i koziel na czele — zasępienie i mars na czole; porównanie pochodzi od złego i na marszczonego wyglądu kozła, gdy jest zły.