8
Tutaj zwraca się uwagę dzieci na sprzeczne sygnały, jakie wysyłają, tzn. na sygnały, których aspekt niewerbalny nic odpowiada werbalnej wiadomości.
Od 10 lat. Wielkość grupy dowolna.
HCZAS TRWANIA
Około 15 minut.
_
Chciałbym z wami wypróbować zabawę, która nazywa się „Sprzeczne sy-‘-\ gnały”.
Zapewne wiecie, że możemy porozumiewać się nie tylko słowami. Wyrazem twarzy, brzmieniem głosu, gestami, jakie wykonujemy rękami i postawą ciała także informujemy innych ludzi o tym, co nas porusza. Sprawa jest stosunkowo prosta, gdy to co przekazujemy słowami, zgadza się z tym, co wyraża nasze ciało. Jeżeli na przykład powiem do Bolka: „Lubię cię” — i przyjaźnie położę mu rękę na ramieniu, to zrozumie mnie dobrze.
To należy zademonstrować z dzieckiem.
Trudno mnie jednak zrozumieć, jeżeli powiem do Bolka: „Lubię cię”—i zaciskam przy tym zęby patrząc na niego posępnym wzrokiem.
To także należy zademonstrować.
W tym przypadku Bolek nie wie, czy ma mi wierzyć. Moje zaciśnięte zęby i posępny wyraz mojej twarzy nie zapowiadają nic dobrego.
Jeżeli więc nasze słowa nie harmonizują z językiem naszego ciała, są wręcz z nim sprzeczne, to nasz partner będzie speszony i nie będzie wiedział, co się dzieje.
Zrobimy wspólnie eksperyment, żebyście wszystko lepiej zrozumiały. Wybierzcie sobie dziecko, którego jesteście ciekawi...
Najpierw celowo wyślijcie sprzeczne sygnały. Rozmawiajcie teraz z sobą na jakikolwiek temat; gdy wymawiacie słowo TAK, wyrażajcie ciałem NIE i potrząsajcie głową. Gdy natomiast w rozmowie powiecie NIE, przytakuj-
cic głową, mówiąc językiem ciała TAK. Zwróćcie uwagę, jak to się odbywa... (12 min.)
Przerwijcie, proszę. Teraz powiedzcie partnerowi słowami coś miłego, mówiąc ostrym głosem, wykonując złośliwy gest, nieprzyjemną minę czy coś podobnego, co zniweczy uprzejmość słów. Zróbcie to, proszę... (1-2 min.) Przerwijcie znów i powiedzcie partnerowi słowumi coś nieprzyjemnego, wysyłając sprzeczne sygnały, uśmiechając się uprzejmie, głaszcząc go i robiąc coś miłego... (1-2 min.)
Przerwijcie znów. Chciułbym, żeby każde z was opowiedziało, jakim jest wspaniałym facetem i równocześnie wyraziło ciałem, że jest bojażliwc i bardzo nieśmiałe. Spróbujcie... (1-2 min.)
Przerwijcie znowu i zachowajcie się zupełnie inaczej. Powiedzcie purtne-rowi, że jesteście bojażliwi i nieśmiali, a równocześnie stójcie wyprostowani, mówcie głośno i wyraźcie postuwą ciała, że czujecie się burdzo pewnie... (1-2 min.)
Przerwijcie znowu. Powiedzcie partnerowi, że jesteście żli i róbcie przy tym sympatyczną minę... (30 sck.)
Przerwijcie i powiedzcie teraz partnerowi, że jesteście smutni. Podskakujcie przy tym wesoło... (30 sck.)
Przerwijcie i powiedzcie partnerowi, że jesteście całkiem spokojnym człowiekiem. Ale poruszajcie się przy tym z największym temperamentem... (30 sck.)
Przerwijcie znowu i powiedzcie partnerowi, że burdzo się spieszycie i musicie się z nim pożegnać, ale nic zostawiajcie go, zbliżajcie się coraz bardziej do niego... (30 sck.)
Teraz zakończcie zabawę i usiądźcie na 5 minut ze swoim partnerem... Porozmawiajcie o tym, co odkryliście. Czy znacie jakieś sprzeczne sygnały z życia codziennego? — Jakie sprzeczne sygnały wysyłają często ludzie z waszego otoczenia? Jakie sprzeczne sygnały wysyłam ju jako prowadzący zabawę? — Czemu bardziej ufacie: słowom czy językowi ciała?...
□ Czy eksperyment mi się podobał?
□ Czego się nauczyłem?
O U których dzieci z grupy spostrzegam od czasu do czasu sprzeczne sygnały?
□ Przy jakiej okazji?
□ Jak się zachowuję, gdy moi partnerzy rozmowy wysyłają sprzeczne sygnały?
□ Kiedy sam wysyłam sprzeczne sygnały?
O Jak się teraz czuję?
35