DSCN0279

O Czy dowiedziałem się czegoś nowego o innym dziecku?

O Komu w klasie mówię, gdy czuję się samotny?

O Co mogę zrobić, żeby czuć się w szkole szczęśliwy?

O Co mogą zrobić inni, żebym się częściej czuł szczęśliwy w szkole? O Jak się teraz czuję?

DOŚWIADCZENIA

Proszę zwrócić uwagę na to, żeby z dziećmi dokonać kilku konkretnych uzgodnień, które mogłyby zwiększyć „potencjał szczęścia” w klasie.

WZÓR DO NAŚLADOWANIA

(K. W. Vopel)

CELE

W tej zabawie dzieci mogą sobie uświadomić, które dziecko w klasie jest dla nich wzorem lub czy same są dla innego dziecka wzorem.

UCZESTNICY

Od 9 lat. Wielkość grupy dowolna.

CZAS TRWANIA

Około 45 minut — zależnie od wielkości grupy.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym wam zaproponować zabawą, która nazywa się „Wzór do naśladowania”. Wzorem jest ten, kto pewne rzeczy robi tak dobrze, że chciałbym być taki sam. Na przykład Olek mógłby być dla Sławka wzorem, ponieważ Sławek być może mówi sobie: „Chciałbym być tak dobry w grze w dwa ognie jak Olek”.

Czy wiecie, o co chodzi?...

Zastanówcie się, milcząc, kto z klasy jest dla was wzorem, i namalujcie portret tego dziecka. Ale niech ono nie wie, że je rysujecie.

Po namalowaniu portretu napiszcie pod spodem, dlaczego to dziecko jest waszym wzorem. Macie na to 15 minut...

Na koniec napiszcie swoje nazwisko pod portretem...

Teraz weźcie następną kartkę papieru i zapiszcie, które z waszych umiejętności mogą być wzorem dla innego dziecka. Co potraficie tak dobrze, że dzięki tej umiejętności możecie być przykładem dla innych kolegów?... Czy wiecie, o co chodzi?...

Macie 5 minut na napisanie tego...

Teraz zanieście swoje rysunki dzieciom, które są dla was wzorem...

A teraz po kolei każdy powie, co od kogo otrzymał i co sam u siebie uważa za wzorowe...

67