DSCN1055 (2)

S. KONSTRUKCJA NABRZEŻY OPOROWYCH

392

whiciu ścianki, rozkucie głowic poszczególnych brusów i obnażenie wkładek. które potem stanowią dobre zakotwienie oczepu (rys. 5.98a).

Jeżeli głowic się nie rozkuwa, można oczep wykonać jako konstrukcję nasadzaną o własnym zakotwieniu (rys. 5.985).

5.3.3.    ZAKOTWIENIA I PODPARCIA

^Zakotwienie nabrzeży oczepowych składa się ze ściągów (cięgien) i z właściwej konstrukcji kotwiącej (nazywanej często kotwią), na którą siły poziome wywierane na nabrzeże przenoszą się przez ściągi.

Zakotwienia mogą być zakładane w jednym lub kilku poziomach, zależnie od wysokości nabrzeża. Najczęściej wystarczy jedno zakotwienie, którego ściąg układa się w przybliżeniu na średnim poziomie wody. Jeśli różnica pomiędzy rzędną średniego poziomu wody a wierzchem nabrzeża jest duża, górna część nabrzeża i nadwodna część ścianki lub oczep wymagają dodatkowego zakotwienia, które może być osobne, albo wspólne, ale

Rys. 5.99. Nabrzeże oczepowe o zakotwieniu w dwu poziomach (dolny pod wodą) ze wspólną kotwią

z oddzielnymi ściągami (rys. 5.80). Ściąg dodatkowy może zresztą też zaczepiać drugim końcem o ściąg główny (s. 397, a także np. rys. 5.79c lub 5.129). J

Niekiedy ściąg dolny zakłada się pod wodą (s. 399), a górny 2—3 m wyżej nad wodą i kotwi się je osobno lub we wspólnej płycie lub ścianie (rys. 5.99). Ściągi są wówczas równorzędne. Rozwiązanie takie wybiera się wtedy, gdy chodzi o wyrównanie wartości momentów zginających

w ściance szczelnej — podporowych i przęslowych i chce się uzyskać w przybliżeniu podział ścianki na równe przęsła (rozdz. 8)./

Ściągi

Ściągi mogą być stalowe, żelbetowe lub z betonu sprężonego. Układa się je poziomo lub z lekkim ukosem w odstępach od L5 do 3 nu. wyjątkowo — w większych. Jednym koncern przymocowuje się je do ścianki szczelnej lub oczepu nabrzeża, drugim zaś do konstrukcji kotwiącej.

Z reguły niemal używa się do ściągów stali okrągłej o średnicy 30 mm i większejr-Stosowanie mniejszych średnic dopuszczalne jest tylko w ściągach obetonowanych lub w inny skuteczny sposób ochronionych przed korozją.

Najczęściej ściąg składa się z pojedynczego pręta stalowego o przekroju okrągłym i może kończyć się z obu stron odcinkami gwintowanymi. Dla oszczędzenia stali grubsze ściągi, o średnicy większej niż 50 mm, często na końcach się pogrubia tak, aby przekrój rdzenia odcinków gwintowanych był taki sam, jak przekrój odcinków nie gwintowanych. Na te gwintowane odcinki, przeprowadzone na wylot przez ściankę lub poza kleszcze, zakłada się nakrętki na odpowiednich podkładkach. Mogą też ściągi kończyć się odpowiednio wyrobionymi okami, umożliwiającymi przegubowe połączenie ich z konstrukcją.

Gdy ścianka jest drewniana, ściąg przechodzi na wylot przez kleszcze

Tabela 5.2

Wymiar}' podkładek stalowych do ściągów zakotwień

W konstrukcjach:	drewnianych	stalowych i żelbetowych I
Średnica ściągu	Wymiary podkładek
[mm]		[mm]
35	180x180 x 20	175x175 x 18
45	225x225x25	200 > 200 x 20
60	300 x 300 x 30	250 x 250 x 25

Uwaga: dla pośrednich średnic ściągów stosować wymiary podkładek pośrednie między podanymi.    _v

i ściankę i po drugiej stronie kończy się gwintem i nakrętką. PoS nakrętką powinna znajdować się odpowiednia kwadratowa podkładka stalowa, o wymiarach dostosowanych 'do sił przenoszonych przez ściąg. Tu podkładki muszą być większe niż w wypadku, gdy ścianka jest stalowa lub żelbetowa. Orientacyjne wymiary podkładek podaje tabela 5.2.