DSCN1066 (2)

412 5. KONSTRUKCJA NABRZE2Y OPOROWYCH

wyczerpaniem przyległego akwenu. Elementy poziome wykazują ogólną zdolność kotwiącą o połowę mniejszą od elementów pionowych tych samych wymiarów (rozdz. 8), w warunkach wyżej opisanych mogą się jednak opłacać, ze względu na uniknięcie wykonywania wykopów.

Rys. 5.119. Zakotwienie nabrzeża oczepowego za pomocą kraty poziomej

i — dno pierwotne, 2 — zasyp z grubego plasku (lub żwiru)

Rysunek 5.120 przedstawia inne tego rodzaju zakotwienie i sposób połączenia go ze ścianką według propozycji Schroetera [36], który rozwiązanie takie nazywa ścianą kratową (Gitterwand). Zakotwienie stanowi tu

płyta pozioma, która opiera się końcem odlądowym na gruncie (ewentualnie sztucznie wzmocnionym przez ubijanie) na łożysku w postaci zgrubienia płyty o szerokości 1—3 m. Płyta ta równocześnie stanowi odciążenie ścianki szczelnej, pod nią może pozostać przestrzeń pusta w$ | znaczona stokiem naturalnym danego gruntu.

Rys. 5.121. Nabrzeże oczepowe z płytą kotwiąco-odciążającą w porcie w Elblągu, wybudowane w 1943 r. [30]

M-

*

Rys. 5.122. Nabrzeże oczepowe z oczepem podpartym palami i płytą kotwiąco-odciążającą w Gdańsku według projektu niezrealizowanego z lat 1943—1944 [36]

1 — pale, i — ścianka szczelna, J — odbojnice pionowe

t