DSCN1181

III. Rodzina i szkoła

1. Wychowanie seksualne dzisiaj

Czasy, w których żyjemy, w pewnym sensie pomagają w wychowaniu seksualnym, ponieważ może się ono dokonywać w atmosferze prawdy i większej szczerości. Dziś seksualne tematy traktuje się na ogół naturalnie, tak jak inne ważne ludzkie sprawy. Współczesne, bardziej personalistyczne spojrzenie na człowieka pozwoliło też zerwać w wychowaniu z niedobrą tradycją traktującą seksualność niemal wyłącznie jako „zło konieczne”. Pozwoliło również docenić płciowość jako wielką wartość i dar Boży.

Obecne dowartościowanie płciowości wyraża się także w głębszym powiązaniu dwóch celów seksualności: wzajemnego obdarzania się miłością i przekazywania życia. Działanie seksualne w małżeństwie nie jest już uznawane za ustępstwo wobec „grzesznej natury człowieka”, ale jest integralnym sposobem wyrażania miłości zamierzonym przez Boga od chwili stworzenia. Jednym z zadań wychowania seksualnego współcześnie powinno być pokonywanie lęków i obaw przed ludzką płciowością, o ile takie jeszcze istnieją. Ważną rzeczą w wychowaniu seksualnym w naszych czasach jest także obalenie pewnych przesądów, które w przeszłości były źródłem obaw młodych ludzi.

Z drugiej jednak strony nasze czasy swoim chorym podejściem do ludzkiej płciowości¹ oddziałują także negatywnie na wychowanie

27

1

Por. Jan Paweł II, Gratissimam sane. List do Rodzin, Rzym 1994 [dalej: List do Rodzin], 20.