DSCN1457

#4

Psycholog*cxaą, ale i społeczną, konsekwencją bezrobocia jest poziom i kierunek własnej aktywności oraz percepcja upływającego czasu. Aktywność jest ważnym czynnikiem ułatwiającym radzenie sobie ze stresem bezrobocia Dlatego znacznie obniżony poziom aktywacji może wiązać się z mnymi negatywnymi skutkami bezrobocia. Wyniki badań nad zmianami aktywności osób bezrobotnych nie są zgodne. Może wynikać to z metodologu badania, doboru próby i innych czynników nie kontrolowanych przez badaczy Niektóre badania wskazują że poziom aktywności obniżą się wraz z czasem pozostawania bez zatrudnienia, inne, że im trudniejsza sytuacja osoby bezrobotnej tym jest ona bardziej aktywna (Hammer, 1999). Jeszcze inni badacze wskazują że nie ma związku między poziomem aktywności a sytuacją zawodową zmienia się tylko jej treść i miejsce aktywności (0'Brien, Feather, Kabanoff 1994; Feather 1990). W miejsce działań zawodowych pojawiają się prace na rzecz rodziny, sąsiadów, I Aktywność bezrobotnych związana jest z funkcjonowaniem społecznym i kondycją zdrowotną głównie kondycją zdrowia psychicznego. Badania norweskich bezrobotnych wskazują (Underlid, 1996), że są oni generalnie bardziej pasywni niż pracujący. Szczególnie ograniczona jest aktywność społeczna, wyrażona rzadkimi kontaktami z innymi ludźmi. Bezrobotne kobiety swoją aktywność lokują głównie w pracach domowych, a młodzi mężczyźni w sferze kontaktów poza rodzinnych. Wśród bezrobotnych największą aktywność wykazują bezrobotni o lepszej kondycji psychicznej.

Osoby bezrobotne różnią się również od pracujących percepcją struktury czasu. Badając (Wanberg, Griffiths, Gavin, 1997), w jakim stopniu upływający czas oceniany jest jako ustrukturalizowany oraz pożytecznie wypełniony, stwierdzono, że bezrobotni przejawiają niższy poziom struktury czasu niż zatrudnieni. Bezrobotni przyznają że ich czas jest gorzej zorganizowany i mniej użyteczny. Zauważono również, że u osób przechodzących z bezrobocia do zatrudnienia następuje przecenianie struktury czasu, czyli osoby oceniają miniony czas jako pożytecznie wykorzystany.

Bezrobotni o gorszej sytuacji finansowej są bardziej bierni i częściej odczuwają obojętność w ciągu dnia niż bezrobotni w lepszej sytuacji ekonomicznej (Kasprzak, 2005). Bierność może być rezultatem percepcji własnej sytuacji na tle rynku pracy. Dekoniunktura gospodarcza powoduje, że bezrobotni nie widzą perspektyw zmiany własnej sytuacji, czują się zwolnieni z odpowiedzialności za własne bezrobocie, skądinąd w pewnym sensie uzasadnione, oraz w konsekwencji nie podejmują działania. Kurczący się rynek pracy, niejasne reguły zatrudniania oraz brak prognoz kierunków edukacji nie gwarantują zatrudnienia, co prowadzi do obniżenia oczekiwania kontroli nad ważnym zdarzeniem. Bezrobotny woli nie szukać pracy aby nie narażać się na odmowy zatrudnienia. Bierność nie sprzyja wyjściu z bezrobocia, ale chroni go przed dodatkowymi kosztami psycha