DSCN1483

aspekt deficytów motywacyjnych bezrobotnych, R. Nawr^ HBft, s 194) zauważa, że można u nich zaobserwować ogólną słaboL HBpida motywacyjnego, czego konsekwencją jest szybka rezygnacja z 3 HjjjjSEzonego celu przy napotkaniu na przeszkodę czy doznaniu wstępne. Hpritepo\rodzenia. Według autora ogólna aktywność bezrobotnych ulega ■punemu obniżeniu. W ciągu dnia ograniczają się oni raczej do wyfcg. Bywania jedynie czynności koniecznych, biernie spędzają większość czasu Ijppged telewizorem, rezygnują z hobby i rozwijania zainteresować (por. Wa-ters, Ifoore, 2002).

f Długotrwała bezczynność zawodowa niesie ze sobą często problemy z kcHpruktywnym wypełnianiem czasu, nadmiar czasu wolnego prowadzi bowiem do znudzenia i utraty chęci działania. Osoby bezrobotne są często wiadome własnych trudności z zagospodarowaniem czasu, który pozostaje do lich dyspozycji. Panuje u nich przekonanie, że wykorzystują go gorzej maż to czynią osoby zatrudnione (Kasprzak, 2006, s. 64).

Odnosząc się do kwestii czasu wolnego osób bezrobotnych, należy za-■mrażyc. iż wraz z problemami z jego konstruktywnym spożytkowaniem występują ograniczenia w możliwościach jego spędzania. Wynikają one gównie z obniżenia standardu życia oraz szybko słabnących więzi z grupami. w których osoby bezrobotne funkcjonowały (Borowicz, 1993, s. 9). Ze Uzględu na odpłatność, jaka jest związana z korzystaniem z większośa form spędzania czasu wolnego, osoby bezrobotne mają dość ograniczone możliwości w dostępie do nich. Jak zauważa M. Orłowska (2007, s. 208), najczęstszym sposobem spędzania czasu przez bezrobotnych jest oglądanie telewizji. Włączony przez cały dzień telewizor pozwala nie tylko wypełnić pustkę dnia codziennego, ale również jest namiastką uczestniczenia w życiu społecznym, sposobem organizacji opieki nad dziećmi i jedyną dostępną forma rozrywki.

Bezrobocie może być udziałem każdego człowieka, jednak szczególnie narażeni są ludzie młodzi, nieposiadający doświadczenia zawodowego (zob. Beck, 2004; Kasprzak, 2006). Problemy z podejmowaniem pracy przez osoby wkraczające na rynek pracy są dość powszechne. Z danych HMisterstwa Pracy i Polityki Społecznej (Informacja o bezrobociu w listopadzie 2008) wynika, że ludzie młodzi, do 24 roku życia, stanowili 20,7% Hptiu bezrobotnych. Młodzież jest grupą najbardziej zagrożoną skutkami pozostawania bez pracy. Obserwuje się u nich trwałe zmiany w psychice, ■gPKację, obojętność, zahamowanie rozwoju osobowości, obniżenie aspiracji edukacyjnych. To wszystko prowadzi do wzrostu alkoholizmu, przestępczości, narkomanii, samobójstw wśród młodzieży (por. Kudlik, 1999; S*Bfa995).