178
7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub
Rys. 7.49. Złącze obciążone siłą P leżącą w płaszczyźnie styku
Możliwe są tu dwa przypadki osadzania śrub.
Śruby pasowane w otworze (rys. 7.49a) liczy się z warunku ścinania
(7.142)
4
oraz z warunku nacisk ów powierzchniowych
P = = 0,8ke[l—0,l(w— 2)], (7.143)
gdzie d jest średnicą gładkiej, pasowanej części śruby, R» — doraźną wytrzymałością na ścinanie, Xm — współczynnikiem bezpieczeństwa, n — liczbą rzędów śrub, 1% — krótszą długością styku śruby z otworem, k, = Rac X. *
Jeśli śruby osadzone są w otworach przelotowych z luzem (rys. 7.49b), siła Q przenoszona jest przez tarcie. Siła tarcia T powinna być większa od siły obciążającej złącze P. Przyjmuje się zwykle T = (1,2+ 1,4)P. Śruby będą przy tym rozciągane siłą
N —— (7.144)
/m
i muszą spełniać warunek
S
<kr
Il-0,l(n-2)).
(7.145)
7.6.4. Obliczenie śrub w złączu obciążonym momentem skracającym M,
działającym w płaszczyźnie styku
W złączu z symetrycznym rozmieszczeniem n śrub aa obwodzie o średnicy D, (rys. 7.50) wszystkie śruby obciążane są równomiernie sb
nD,
(7.146)
W przypadku śrub pasowanych liczy nę je z warunku ścinania i nacisków powierzchniowych według wzorów (7.142) i (7.143), a w przypadku śrub luźno osadzonych z warunku rozciągania według wzoru (7.144). Wartości naprężeń dopuszczalnych przyjmuje się w tym przypadku odpowiednio równe
R,
A#
Rys. 7.50. Złącze obciążone momentem Rys. 73L Złącze obciążone innmenSeas Skręcającym M$ działającym w pia- skręcającym M, działającym w płaszczyźnie styku z kołowosymetryczny m szczytnie styku z dowolnym rozmieszcze-
mem śrub
rozmieszczeniem śrub
W złączu z dowolnym rozmieszczeniem śrub (rys. 7.51) obciążenia przypadające na poszczególne śruby Q- są proporcjonalne do odległości ich środka od środka ciężkości wszystkich przekrojów śrub (punkt St na rys. 7.51) i są skierowane prostopadle do promieni łączących te środki
Q:
Q» Qmax
Największe obciążenie Qm*a przenoszą śruby, których odległość rmtm od środka ciężkości 8C jest największa.
Z warunku równowagi mamy
(7.147)