DSCN1959

Rola dzfcłnicowego w procesie kształtowania poczucia bezpieczeństwa... 147

strachu i lęku, szczególnie w kontekście zaspokajania obecnych (i przyszłych) potrzeb jednostki"⁶. Inny słownik psychologiczny to pojęcie określa „jako spokój ducha wywołany przekonaniem, że nie należy się niczego obawiać. Stanowi y jedną z podstawowych potrzeb człowieka, zasadniczy warunek jego zdrowia psychicznego. Dziecko odnajduje poczucie bezpieczeństwa dzięki pełnej spokoju i miłości obecności rodziców, stabilności warunków swego życia, wychowania w systematyczności i umiarkowanej dyscyplinie. W takim otoczeniu dziecko szybko odnajduje swą pozycję, łatwo mu się dostosować do swojej roli, a czując się bezpieczne, rośnie pełne ufności wobec ludzi. W okresie dorastania trudniej odnaleźć poczucie bezpieczeństwa, gdyż nie będąc już dzieckiem ani jeszcze dorosłym, nie posiada się określonego statusu. U człowieka dorosłego konformizm społeczny jest środkiem zachowania poczucia bezpieczeństwa. Wielu ludzi np. dostosowuje się do wymagań mody, by nie odróżniać się od innych. Osoba dojrzała psychicznie nie obawia się podkreślać swojej indywidualności"⁷.

Zagwarantowanie poczucia bezpieczeństwa jest działalnością permanentną, gdyż nieustannie dbamy o harmonijny rozwój społeczny oraz prowadzimy działalność edukacyjną i prewencyjną, stosując funkcje pomocowe i opiekuńcze oraz podejmując przedsięwzięcia na rzecz sprawiedliwości społecznej, zwracamy uwagę na wsparcie i więzi społeczne, dialog środowiskowy, kształtowanie koalicji na rzecz bezpieczeństwa. Są to zadania szczególnie ważne, gdyż poczucie bezpieczeństwa nie jest wartością stałą, ale należy o nie zabiegać.

Uspołeczniać, to inaczej uczyć aktywności społecznej, która byłaby przydatna wszystkim obywatelom, dostosowanym do życia społecznego, czyli jest to pomaganie w stawaniu się w coraz większym stopniu przydatnym społecznie¹. Uspołecznienie Policji to służba na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego, dlatego socjalizacja życia społecznego obejmuje również działania Policji, które służą każdemu obywatelowi.

Przez pojęcie uspołecznienie należy rozumieć dążenie do jakościowych zmian w zarządzaniu jednostkami Policji, właściwe relacje interpersonalne oraz odpowiedni klimat społeczny sprzyjający rozwojowi aspiracji życiowych i zawodowych każdego policjanta i pracownika Policji. Wynika stąd, że to sama Policja musi dokonać wewnętrznej reformy, uspołeczniając swoje działania na rzecz kształtowania poczucia bezpieczeństwa, skierowane zarówno ku jednostce, jak i społeczności lokalnej.

Analizując zagadnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego z policyjnego punktu widzenia, należy mówić o sumie „informacji o zdarzeniach, zjawiskach i czynnikach bezpośrednio naruszających lub wpływających na bezpieczeństwo i porządek publiczny, które tworzą obraz rzeczywistych zagrożeń i potrzeb wytyczających przedsięwzięcia organizacyjne jednostki Policji. Wnioski wynikające z analizy są punktem wyjścia i podstawą właściwego

‘ A. S. Rebcr, Słownik psychologiczny, Warszawa 2000, s. 308.

¹ N. Sillami, Słownik psychologiczny, Ubralrc Larou»e 1989, s. 210-211 • Słownik ffzyia polskiego PWN, L 3, Warszawa 1995, s. 379.