DSCN2412

Model Policji w Polsce w latach transformacji systemowej po 1990 roku 63

ogólnej. Konsekwentnie zatem, zgodnie z art. 16-17 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną¹⁶, dotychczasowe komendy rejonowe i wojewódzkie przekształcone zostały w jednostki organizacyjne, stanowiące aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, czyli odpowiednio - komendantów powiatowych i wojewódzkich.

Istotne równieżnovum wprowadził art. 6 znowelizowanej ustawy o Policji. Na obszarze województwa organem administracji rządowej - właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa publicznego - ustanowiono mianowicie wojewodę. Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że znowu zmienione zostały przepisy regulujące kompetencje wojewody w stosunku do całej administracji publicznej. I tak wrócono do pierwotnego określenia o „zapewnieniu współdziałania" w miejsce wprowadzonego nowelą z dnia 8 sierpnia 1996 r. „zapewnienia i koordynowania współdziałania" wszystkich jednostek administracji rządowej i samorządowej w sferze utrzymania bezpieczeństwa i porządku. Drugim uprawnieniem przyznanym wojewodzie wobec wszystkich jednostek administracji publicznej jest - występujące tylko w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń - prawo wydawania obowiązujących je poleceń¹⁷.

Wszystkie zmiany, jakie w ostatnim siedemnastoleciu dokonały się w zakresie ustroju i funkcjonowania organów bezpieczeństwa i porządku publicznego, miały na celu przystosowanie Policji do nowych warunków współczesnej rzeczywistości. Proces ten został jednak dopiero zapoczątkowany. W ostatnich latach dynamicznie wzrasta zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Stale zwiększa się liczba przestępstw popełnianych przy użyciu broni palnej, zwłaszcza dokonywanych na tle rabunkowym i rozliczeniowym. Otwarcie granic sprzyja przenikaniu międzynarodowych grup przestępczych. Rozwijają się nowe formy przestępczości, jak np. przestępczość bankowa czy komputerowa. Skuteczność działań Policji zależy w dużym stopniu od sprawnie funkcjonujących struktur, zdolnych do szybkiego reagowania i natychmiastowego przeciwdziałania w obliczu nowo powstałych zagrożeń bezpieczeństwa publicznego, struktur bardziej elastycznych w przystosowywaniu się do nowej rzeczywistości. Wszystko to jest przyczyną podejmowania inicjatyw, mających przystosować Policję do jeszcze skuteczniejszego przeciwdziałania takim zjawiskom.

Kapitalne znaczenie dla sprawnego zwalczania przestępczości zorganizowanej miał fakt tworzenia odrębnych policyjnych struktur organizacyjnych, które miały zapewnić skuteczność działania w tym zakresie. Już w styczniu 1994 r. powołano w Komendzie Głównej Policji Biuro do Walki z Przestępczością Zorganizowaną. Początkowo komórki terenowe tego Biura podlegały bezpośrednio centrali. Od lipca 1996 r. podporządkowano je poszczególnym

* Dr U. 1998. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.

¹⁷ Zob. art 15116 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. 2001, Nr 80, poz. 872 z pótn zm ).