DSCN2533

155

Public relations w systemie zarządzania Policji

O

niu do wszystkich szczebli struktury organizacyjnej Policji. Kryteria te-w zależności od przyjętych założeń - nie uwzględniały głosu opinii publicznej lub uwzględniały go w ograniczonym zakresie¹⁶.    _r

Również dzisiaj mniemania opinii publicznej o pracy Policji mają niewielkie znaczenie dla oceny zarządzających jednostkami tej organizacji. Społeczne potrzeby nie są tymczasem uniwersalne. W zależności od specyfiki danego regionu mogą się one znacznie różnić. W jednym miejscu społeczność oczekuje przeciwdziałania wybrykom chuligańskim, w innych zaś konsekwentnego ścigania złodziei kieszonkowych. Centralizowanie systemu kontroli podobnie jak centralizowanie systemu społecznych badań może znacząco zafałszować wiedzę o oczekiwaniach klientów Policji, szczególnie na poziomie lokalnym. Oczekiwania te dotyczą nie tylko problemów, które Policja ma rozwiązywać, lecz także stosowanych przez nią metod postępowania z obywatelami - stylu pracy funkcjonariuszy. Znajomość tych oczekiwań to również ważna wiedza,

której zbywa aktualnym kierownikom Policji.    _ż

W Policji od dawna rywalizują ze sobą dwie opcje. mó«dace o-osiągnięciu sukcesu przez Policję. Pierwsza, jako dominujące w działaniach Policji, uznaje TJgraniczenle przestępczości metodami śledczymi i dochodzeniowymi. Jej zwolennicy w dążeniu do sukcesu domagają się prawnego rygoryzmu, nowych penalizacji, zwiększania możliwości technicznego i prawnego działania Policji.

W ich przekonaniu dobry wizerunek Policji w społeczeństwie wytworzy się automatycznie wtedy, kiedy skuteczność Policji w wykrywaniu sprawców przestępstw osiągnie zadowalający poziom. Druga opcja, sukcesu Policji doszukuje się w zapobieganiu przestępczości szeroko pojętą profilaktyką. Rozwiązania przez nią proponowane idą w kierunku uczenia zachowań i postaw w sprawach bezpieczeństwa. Zarządzanie Policją, a w konsekwencji wizerunek Policji często uzależnione jest od tego, z jakiej opcji, z jakiego pionu policyjnej struktury wywodzi się kierownik jednostki Policji.

Jest to problem zarówno dla zarządzania strategicznego, jak i policyjnego^ PR. Stąd bowiem biorą się dążenia do nadmiernego eksponowania w mediach spektakularnych akcji zatrzymań groźnych przestępców, często „fabularyzo- , wanych" albo w innym wydaniu wyręczaniu władz oświatowych w kształcę- j niu na rzecz bezpieczeństwa, tworzeniu dziesiątek programów prewencyjnych, konkursów plastycznych, turniejów sportowych pod egidą Policji czy czynie-

« Np. projekt opracowany przez zespól powołany Decyzją nr 688 Komendanta Głównego Policji z dnia 22.12.2005 r. do opracowania zasad oceny pracy jednostek Policji. System zakładał ocenę KWI’ na podstawie dynamiki zagrożenia wybranymi kategoriami przestęp-' "' ~    ----na podstawie wybranych wskaźników wykrywalności. Do oNwj>««w