DSCN2538

159

Public relations to systemie zarządzania Policji

czywistego, i niestety dość częste zwycięstwa tego pierwszego powodują sytuacje, które Piotr Czarnowski trafnie nazywa permanentnym kryzysem komunikacyjnym Policji. Nie bez racji zarzuca on Policji i MSWiA brak przyzwoitej komunikacji i przypomina on jednocześnie, że wbrew dość powszechnym opiniom specjalista od wizerunku nie jest mistrzem kłamstwa, a etyka tego zawodu nie polega na umiejętności, by nie dać się złapać na kłamstwie²*.

W określeniu strategii i celów policyjnego public relations warto wrócić do ocen i badań, które wskazywały na konieczność poprawy obszarów komunikacji. Jednym z nich był audyt służb prasowych, promocji i profilaktyki Policji przeprowadzony w 2004 r.²⁹ Jego celem było zbadanie i opisanie stanu służb prasowych, promocji i profilaktyki Policji jako komórek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu public relations, obiektywny przegląd shuktur organizacyjnych i zadań realizowanych przez służby prasowe, promocji, profilaktyki społecznej oraz współpracy i komunikacji wewnętrznej w Policji, zebranie informacji do budowy służb komunikacji społecznej, wyszukanie wzorców postępowania dla kształtowania przyszłej struktury PR w Policji, wyszukanie problemów i możliwości doskonalenia w zakresie PR oraz zebranie oczekiwań i potrzeb w zakresie polityki informacyjnej, komunikacji, szkolnictwa z Zakresu komunikacji społecznej Policji³⁰.

Zespoły audytorskie przeprowadzały badania opierające się na rozmowach z pracownikami oraz analizie dokumentacji. Przeprowadzono je w służbach prasowych, promocji i profilaktyki w jednostkach i komórkach organizacyjnych Policji, badając przywództwo, uwarunkowania podejmowania decyzji, strukturę organizacyjną, planowanie pracy, planowanie zasobów, zarządzanie zasobami ludzkimi z uwzględnieniem: pozyskiwania, oceny, motywowania i doskonalenia zawodowego, komunikację wewnętrzną, komunikację zewnętrzną oraz współpracę z partnerami Policji. Badania potwierdziły, że sposób podejścia do zagadnienia PR zależy od świadomości kierownictwa jednostek i podległych im służb, przyjętych priorytetów działania oraz systemu organizacji pracy³¹.

Podczas badań dostrzeżono brak planowania perspektywicznego i niejednolitość - struktur PR, podejmowanych przez nie działań i sposobów realizacji oraz osiąganych przez to efektów pracy. Zdaniem audytorów rozwiązanie tych problemów pozwoliłoby zwiększyć skuteczność działania służb public rela-

M Por p Czarnowski, Porozmawiajmy o nagich faktach, .Gazeta Wyborcza", 2004.05.24.

» Raport z audytu atutb prasowych. promocji i profilaktyki policji, KGP, Warszawa 2004.

30 Audyt przeprowadzano równolegle w kilku jednostkach. Badanie polegało na rozmowach z pracownikami oraz analizie dokumentacji. Przeprowadzono je w komórkach organizacyjnych zajmujących się zagadnieniami Public relations policji, badając przywództwo, podejmowanie decyzji, strukturę organizacyjną, uprawnień, komunikację wewnętrzną, komunikację zewnętrzna I współpracę z partnerami.

" Audytorzy podkreślali często występujący brak planowania w działaniach PR. nie-konaekwencję w podejmowanych działaniach I sposobach ich realizacji, niejednolitość struktur PR I osiąganych dzięki nim deklom pracy. Problem ten szczególnie widoczny był w służbach prasowych.