DSCN2529

153

Public rclnllona u> ii/alemie zarządzania Policji

nizncyjnych, w których mamy do czynienia z realizowaniem procesów za-rząd/anin, dbaniu o integralność ze środowiskiem otaczającym Policję poprzez regularne badanie jego nastawienia, tworzenie strategii i procedur działania, budowanie trwałych podstaw zaufania i dobrego wizerunku opartego na zrozumieniu i akceptacji nie jest niestety uwzględniane.

Pomijanie znaczenia public nlations dostrzec można łatwo, analizując dokumenty związane z próbami reorganizacji Policji. Przykładem tego, jest raport oceniający funkcjonowanie Komendy Głównej Policji przygotowany w 2004 r. Dostrzeżono w nim wiele problemów o charakterze zarządczym Policji takich jak, branżowość i autonomizacja tożsamości, złe planowanie strategiczne, brak zarządzania systemowego, brak misji działania Policji, nie dostrzeżono jednak wpływu komunikacji społecznej na cele działania Policji oraz istoty budowania właściwych społecznych relacji¹⁰.

Dokument był podstawą do przebudowy struktury KGP, a pośrednio również całej Policji. To, co jest słabością raportu, stało się również słabością reorganizacji. Zlekceważenie potrzeby komunikacji, niepostrzeżenie konieczności usprawnienia działań w tym zakresie poskutkowało brakiem zrozumienia, głównie wewnątrz samej Policji, dla tych zmian i ich odrzuceniem.

W kolejnych próbach usprawniania funkcjonowania Policji efekt był zawsze podobny. Wytyczane kierunki zarządzania nie mając swego oparcia w działaniach komunikacyjnych, stawały się niezrozumiale i nieakceptowane, zarówno przez pracowników mających wykonywać jc, jak i otoczenie Policji. Występowało sprzężenie zwrotne. Ż braku odpowiedniej komunikacji, będącej domeną PR, nie udawała się realizacja strategicznych założeń, a ich brak, nie pozwalał z kolei na stworzenie optymalnej i długofalowej strategii działań PR. Można więc powiedzieć, że Policja, choć intuicyjnie wyczuwa potrzebę określenia w sposób prosty i czytelny swojej misji, nic potrafi tego zrobić.

W Policji brakuje pomysłów na jasne komunikowanie celów przed nią stojących. Nie wypracowano również metod przekonywania o słuszności tych celów, jak również sposobów ich utrwalania w świadomości otoczenia, jak i przede wszystkim u własnych pracowników. Misja nie jest bowiem wyłącznie celnym hasłom, lecz wyznacza cały ciąg usystematyzowanych działań, które nadają sens funkcjonowania instytucji¹¹. Musi im towarzyszyć długotrwale i konsekwentne postępowanie, pozwalające przybliżyć ludziom misję Policji, właściwie odczytać jej sens, przekonać do niej oraz dać szansę na stale porożu -1 miewanie. Żadna misja, strategia i wyznaczone w niej cele nie zakończą sięj sukcesem, bez zintegrowanej z nią strategii komunikacyjnej public rclalioiis'-.

Raport z prac uipotu do upraw oceni/funkcjonalnej I organizacyjne) Komendy Cldwnei Policji, KGP, Warszawa, styczeń 2004.

¹¹ Misja jest zestawem trwałych tlążort I cclńw, stanowi snmookreślenla się organizacji przez Odpowiedź, na pytania. Po co organizacja Istnieje? Do czego ma dążyć? Co ma osiągnąć? Cwjt i jakie potrzeby zaspokajać? Jakie jest jej społeczne posłannictwo? (por Zarządzanie. Teoria i praktyka, Warszawa 2006. a, 759).

u Por. S. Black; Public relationr. Kraków 2001, s. 19 Autor podkreśla, ze public rriatnon musi być Integralnym elementem ogólnej polityki strategicznej. PR musi zajmować się