Trzy okresy: Przed zaborami 1880-1918; Okres międzywojenny 1918-1939; Okres powojenny ;
Pierwszy polski podręcznik fitopatologii ukazał się we Lwowie w 1880 roku „Choroby roślin gospodarskich” Szczęsny Kudelka.
W 1908 roku w Akademii Rolniczej w Dublanach powstał Oddział Chorób Roślin powołany przez K-Mieczyńskiego.
W 1904 roku Warszawskie Towarzystwo Ogrodnicze powołało Stację Ochrony Roślin, którą kierował od 1914 r. J. Trzebiński (ojciec fitopatologii polskiej). Wydał podręcznik „Choroby roślin uprawnych”. Okres międzywojenny to Państwowy Instytut Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach.
W SGGW powstał Zakład Fitopatologii pod kierownictwem Z.Siemaszki. Tutaj wyrósł twórca pierwszego (1952) podręcznika fitopatplogii leśnej w Polsce - Henryk Orłoś, kierownik zakładu chorób roślin i grzyboznawstwa IBL.
W Poznaniu działał przed i po wojnie Karol Zaleski Wydział Rolniczo Leśny UP. W Latach 1930-1931 odbył staż w USA. Jego uczniem był Karol H. Mańka.
W 1960 roku K. Mańka napisał pierwszy w Polsce podręcznik z zakresu chorób leśnych.
W 1971 roku założył on PTFit.