Ryc. 33. Grzybica drobnozarodnikowa skóiy owłosionej (tlnea microsporica capitis). Wszystkie włosy w obrębie ogniska chorobowego są ułamane na tej samej wysokości i otoczone białawą pochewką.
Rozpoznanie ustala się na podstawie: I) występowania równo ułamanych w), sów, zmian we włosach oraz nieznacznych objawów zapalnych w skórze, 2) zielonkawej fluorescencji w świetle lampy Wooda, 3) wykazania zewnątrz- i wewnątrz -włosowych drobnych zarodników oraz 4) hodowli.
Rozpoznanie różnicowe:
1. Grzybica strzygąca (tinea trichophytica) różni się tym, że włosy są na ogół ułamane na niejednakowym poziomie, ogniska są zwykle liczniejsze, nie ma fluorescencji w lampie Wooda.
2. Łupież zwykły {pityriasis simplac) różni się tym, że zmiany są bardziej rozprzestrzenione, włosy są nie zmienione, nie ma fluorescencji w lampie Wooda.
Rozstrzyga badanie mikroskopowe włosa, pobieranego najlepiej w świetle lampy Wooda, oraz wynik hodowli.
Tinea favosa capitis
Definicja. Jest to odmiana grzybicy, w której ogniska charakteryzują się obecno-i ścią tarczek woszczynowych i bliznowaceniem z towarzyszącym wyłysieniem. \
Objawy i przebieg. Tarczki, tj. zagłębione, żółte strupy, będące w istocie kolonią grzyba, są średnicy od kilku milimetrów do 1-2 cm. Po ich usunięciu pozostają blizny i trwałe wyłysienie. Włosy są matowe, szorstkie i suche. W lampie Wooda występuje matowozielona fluorescencja.
Istnieją nietypowe odmiany beztarczkowe: łupieżopodobna i łuszczyćopodobna.
Rozpoznanie ustala się na podstawie: 1) stwierdzenia obecności tarczek wosz-czynowych, 2) charakterystycznych zmian we włosach, 3) przewlekłego przebiegu z bliznowaceniem i wyłysieniem, 4) matowozielonej fluorescencji zakażonych włosów w świetle lampy Wooda, 5) badania mikologicznego; rozstrzyga wynik hodowli.
Różnicowanie dotyczy wyłącznie odmian beztarczkowych, gdyż odmiana zwykła z obecnością tarczek nie sprawia trudności rozpoznawczych.
W odmianach beztarczkowych rozpoznanie opiera się na badaniu mikologicz-nym, mikroskopowym i hodowli.
Odmiana z odczynem zapalnym wywołana przez grzyby zoofilne Tinea capitis et barbae profunda (p. tab. 1, pkt II)
Definicja. Są to głębokie zapalne nacieki guzowate, z ropnymi zmianami w ujściach mieszków włosowych, zazwyczaj o ostrym przebiegu.
Etiopatogeneza. Grzyb odzwierzęcy Trichophyton ectothrix cechuje się ze-wnątrzwłosowym układem zarodników, a Microsporum canis - zewnątrz- i we-wnątrzwłcsowym układem.
Zakażenie u dzieci dotyczy tylko owłosionej skóry głowy, u dorosłych skóry brody głowy.
Obi!7 . i przebieg. Guzy ostro zapalne, o nierównej powierzchni są wyraźnie odgran; .vne od otoczenia, wykazują skłonność do skupiania się i zlewania. Z ujść mieszków wydobywa się treść ropna, zasychająca na powierzchni w strupy (ryc. 34) Włosy dają się łatwo usunąć.
Zmiany ustępują zazwyczaj bez bliznowacenia i trwałego wyłysienia. Niekiedy może nastąpić samowyleczenie wskutek wypadania włosów zakażonych.
Charakterystyczna jest silna alergia na antygeny grzyba (trichofitynę).
Ryc. 34. Grzybica skóry owłosionej brody z odczynem zapalnym (tinea barbae).
77