38
Współczynniki tij będziemy nazywać wagami pomiarowymi i oznaczać przez Wj, a średnią:
= (4-,s) i i
nazwiemy średnią ważoną. Niepewności maleją przy wzroście długości serii: Pj = <r/-Jńj (4.16)
(wszystkie wyniki x(, pochodzą z tego samego zbioru o wariancji a2). Dzięki temu wagi oraz niepewność w znajomości średniej można przedstawić w postaci:
(4.17)
(4.18)
Wj = nj = a2 jSjgi
a _ a
Wartość średnią i niepewność wartości średniej zapiszemy ostatecznie w zależności od wielkości bezpośrednio obliczanych na podstawie wyników pomiarów:
x±st
(4.19)
Na ogół interesująca nas wielkość Y nie jest bezpośrednio dostępna
pomiarom. Zamiast tego mierzymy inne wielkości: Xlt X2.....Xn, a dopiero
potem obliczamy wartość badanej wielkości Y, będącej znaną funkcją
wielkości mierzonych: Y = Y(Xl, X2.....XJ. Na przykład obliczenie gęstości
p substancji uformowanej w kształt prostopadłościennej kostki wymaga pomiaru masy kostki oraz długości jej trzech krawędzi a, b i c. Dopiero
wtedy otrzymamy wynik: p = —.
abc
Przypuśćmy, że każdą z wielkości Xv X2.....X„ zmierzono wielokrotnie,
co pozwoliło obliczyć wartości średnie oraz niepewności: x2 ± Axu } x2±Ax2.....xh±Ax„, a następnie wartość średnią wielkości poszukiwanej
oraz odpowiednią niepewność pomiarową: (J> + Ay). Zauważmy, że wartość średnią można rozumieć dwojako: albo jako y, = / (xl, x2, xn) bądź też
jako y(u) =- YJ(x<P, xf.....x|1,)). Ponieważ w ogólnym wypadku spełniona
jest nierówność: /(x„ x2, .... ^tf(xl,x2, ..., xn), obie formuły dają różne wyniki, przy czym różnica zmniejsza się w miarę malenia niepewności pomiarowych. Ze względu na to, że w drugim wypadku nie jest możliwe skompletowanie odpowiednich zestawów wyników (x'{>, xli\ x<„‘>), jeśli serie pomiarowe odnoszące się do różnych zmiennych mają różne długości, a w przypadku jednakowych długości brak jest jednoznacznych kryteriów doboru zestawów, wybieramy wariant pierwszy.
W najprostszym przypadku funkcji jednej zmiennej y = y(x), dla niewielkiej niepewności pomiarowej Ajc w dobrym przybliżeniu (tj. takim, z jakim można utożsamiać styczną i sieczną na rys. 4.2) spełniony jest związek:
(4.20)
dy
Ay « dy » — Ax dx
Rys. 4.2. Zależność niepewności Ay w ocenie wielkości y = y(x) od niepewności Ax
4.2.1. Przykład (potęgowa zależność pomiędzy zmiennymi)
Dla funkcji potęgowej y = jc“ otrzymujemy z (4.20): Ay = otx“_1Ax, albo inaczej: óy = ctóx, gdzie óy = Ay/y i 5x = Ax/x oznaczają niepewności względne. Tak więc w przypadku funkcji potęgowej niepewność względna w znajomości wielkości obliczanej wzrasta lub maleje zależnie od wartości wykładnika.