DSCN7024 (2)

49

48

Dumne, że płyną pod olbrzyma bokiem, Poważnie kipią Dnieprowych wód męty;

A lasy, świeże jak powab nietknięty,

10 Po górach, dzikich jak rozpaczy czoło,

Rozległe brzegi obsiadły wokoło.

2.

Wietrzna jesienna zawyła noc zdała.

Warzą się wiry w zamąconem łożu;

Wre chmur kłębami i niebo, jak fala;

15 Złośliwy 'obłęd igra po rozdrożu.

Podróżny z cichem szeptaniem pacierza Mija rozdoły świstające trzciną: *

W skrwawionych szponach zgłodniałego zwierza Dławione bydlę poryka doliną.

20 Pod szturmem wiatru, co silnie dmie górą, Słychać skrzypanie głównej szubienicy:

Trup się kołysze, pies wyje ponuro,

Śmierć snu osiadła w zamku okolicy.

Szablą czasami pobrzękując krzywą,

25 Szyldwach wisielca, wzdłuż płaskiego wzgórza, Zwijając wąsy, przechadza się żywo: .

To cisza nocy w myślach go ponurza, §Ł

w. 15 Złośliwy obłęd— Podług mniemania ukraińskiego li nawet zbłądzenie w podróży nie jest dziełem pi padku Czart, którego tam wszędzie pełno, ściga drowców i rozmaitemi sposobami stara się ich drożą uprowadzać; a wicher nocny uważanym jcsj pierwsze jego narzędzie do obłąkania i najświada szych nawet położenia miejsca. (Przyp. p.) w. 25 Szyldwach wisielca — kozak, pilnujący, aby~oifc,zdj i nie uniesiono wisielca.

I To szubienicy skrzypnienie ocuci.

I A on wzrok błędny to na trupa rzuci,

*o Niby się jego zatrwożył wskrzeszenia, -| To, jak po śmiałość, kieruje spojrzenia,

I Gdzie, baszt zamkowych opiekuńcza gwiazda,

I Strażniczy ogień czuwa z wierzchu wieży, i Szelest po krzakach. Czy ptak pierzchnął z gniazda ? 35 Coś majaczeje, coś po drodze bieży.

| Tfu! W imię Ojca... To tumany djable.

I Po cieniach nocy wszystko się rozsiało.

| Kozak opatrzył janczarkę i szablę,

I I dawną drogą chodził dalej śmiało.

3.

bo W świetle księżyca, co wyjrzy czasami,

I Mignął ktoś bielą, i zagasł tam w krzaku:

[U śpiew dziewiczy przeleciał z wiatrami;

| Ten śpiew, znajomy, budzi dreszcz w kozaku.

I Alboż to dziwo, że słowa dziewczyny k (Poznać ją można po jej miłej nucie)

I W burzliwem sercu syna Ukrainy I Ocknęły nagle burzliwe uczucie?

I Oho! już niema kozaka u wzgórza.

I A księżyc znowu mgłami się zachmurza ko I noc mokremi tumanami bije,

[w. 36 Coś majaczeje — wyraz miejscowy. Słowo »majaezvć« nic ma może odpowiedniego w czystej polszczyznie; migać w dalekości, ćmić się, ukazywać, — tłumaczy jakożkolwiek jego znaczenie Właściwie polskie »ma-jaczyć« co innego wyraża. (Przyp. p.) w. 38 janczarka — rodzaj strzelby tureckiej. (Przyp. p.)

b Blhl. Kar. Kr. 44 (Goszczyński: Zamek Kim.;    4