DSCN7059 (3)

A że nie widzi, z zapadłego wzroku.

Trzymał na nodze założoną nogę:

Na niej wsparł lirę i tonów próbował; -    ]

80 Niby przypomnieć piosnkę usiłował.

Kamrat Nebabie niebardzo przyjemny.

Więc z góry krzyknie, ku starcowi skoczy.

—    »Dziadu! kto jesteś? co robisz w tym bon Zwolna, drwiąc prawie, odpowiedział ciemny:

83 — »Jak mowa groźna, taka twarz być może: »Dziękuję Bogu, że mi wydarł oczy«.

I znów spokojnie wziął się do brząkania, Jakby wszystkiego zbył tą odpowiedzią.

—    »Nikt żartem nie zbył mojego pytania!

90 »Bóg cię tu przyniósł, djabeł nie wyniesie!

»Starcze, kto jesteś? co robisz w tym lesie?t I siłą starca pochwycił niedźwiedzią.

Ale w krwi zimnej łirnik jednakowy:

—    »Puść! strunę urwiesz, a nie kupisz nowej. 95 »Gdym już tak bardzo nieprzyjemny tobie,

»Ty widzisz dobrze, jam ślepy na obie:

»To zamiast gniewów i tego hałasu »>Na trakt ubity wyprowadź mię z lasu, »Albo mię przeproś, daj grosz jaki w rękę, -100 »A na dobranoc usłyszysz piosenkęoc.

—    »Djabeł, nie ślepiec; w miejscu odpowiedzi oNiezlękły groźbą, jak z kamienia siedzk, Pomyślał kozak, skrycie się uśmiechnie,

Bo już i gniewu uniesienie cichnie. io5 » Czemuż to, ślepcze, nie masz przewodnika?* Już łagodniejszym zapytał się głosem.

Dziad się uśmiechnął. — »Hm!« mruknął noil 1

II lu innie tnkostur.-ca- u kogo pika. j #\V słotę, w pogodę, czy to dniem, czy nocą,

I»Całą Ruś przejdę za jego pomocą.

»A od Kaniowa aż do samej Smiły J sWszystkie, pod ręką, poznam ci mogiły;

I »Pień tobie każdy poznam nad mą drogą, w »Każdą murawkę, co nastąpię nogą.

LoAle kiedym się odbił od kamratów,

I »I tutaj blisko smacznie odpoczywał,

I »Ktoś mi dziadowskich pozazdrościł gratów I »I skradł kostura. Prawda, był okuty,

fl

I »Stanie za szablę. Czyś się już przegniewał ? po»Długi gniew grzechem. No, będę ci śpiewał ■ »Na zgodę; tylko daj mi dwie minuty,

I »Że sobie lirę do głosu nastroję.

I »0! wszędzie, wszędzie lubią pieśni moje.«

I Nebaba ani zezwala ni wzbrania,

fes Więc lirnik zaczął po chwili brząkania.

5.

»Wypłyń, wypłyń z za obłoku 1«

I 1 nagle urwał w samym pieśni toku.

I »Trzeba, bym wprzódy rzecz powiedział całą.

■ iHistorja długa, siądź tu, rzuć ratyszcze: po »Długa, lecz pewnie twą pochwałę zyszcze.

I »Gdzie się to działo i z kim się to działo,

I »Trudno jest wiedzieć — niekoniecznie wreście.

1 »Może i nie chceSz. Dość, we wsi, czy w mieście,

I »Była dziewczyna z niepełnym rozumem.

m 129 rzuć ratuszcze. — Ratyszcze: spisa, włócznia. (Przyp. p.)