DSCN7768 (3)

Polska zgwałcona 73

prócz żołnierzy Armii kr.ijowej zgromadzonych było około 2G0 000 ludności cywilnej. Ta c/ęść Śródmieścia poddała su; po siniszliwym bombardowaniu prze/ nicmicckij artylerię I samoloty, które skoncentrowano w tym sektorze w ostatnim dniu po upadku Mokotowa w dniu >7 września i Żoliborza w dniu 30 września. Akc ja wojskowa została zakończona po wyczerpaniu wszystkich dostaw, gdy wszyscy żołnierze i ludność cywilna doszli do stanu wycieńczenia. cierpiąc z powodu braku wyposażenia medycznego 1 szpitalnego dla tysięcy rannych i tych. którzy konali bez pomocy w piwnicach. Akcja wojskowa ustała, gdy wszelkie wysiłki przedarcia się przez pierścień niemiecki zawiodły, gdy znikła nadzieja na pomoc, na skutek oświadczenia Moskwy w dniu 30 września, ze skoro wysiłki w celu sforsowania Wisły z przedmieść Pragi nie dały rezultatu, Warszawa nie może być zdobyta przed całkowitym okrążeniem miasta.

Sześćdziesiąt trzy dni walk, zniszczenia i piekła, sześćdziesiąt trzy dni nadziei i rozpaczy, sześćdziesiąt trzy dni wolności i znowu niewola dla tych, którzy te dnie przetrwali.

Od marca w rejonach Wołynia, Nowogródka i Wilna, w okolicach Lwowa, Lublina i Rzeszowa i w innych częściach krąju, Polacy wychodzili z podziemia na odgłosy zbliżającego się frontu sowieckiego, by rozpocząć otwartą walkę z Niemcami. Do tej walki dołączyła też Warszawa. W dniu 31 lipca, huk artylerii sowieckiej wstrząsnął murami Warszawy. Ponad miastem lotnicy sowieccy i Luftwaffe zajęci byli walką. Niemiecka ludność cywilna opuściła miasto. Niemieckie gazety przestały wychodzić. Gestapo i armia wydały rozkaz ewakuowania polskiej ludności cywilnej. Z zachodu zaczęły napływać niemieckie posiłki Nadeszły wiadomości że Armia Czerwona była już tylko trzydzieści kilometrów od przedmieść Warszawy.

0 godzinie 3 popołudniu, w dniu 1 sierpnia, eksplozja miny pod budynkiem dowództwa niemieckiego, dała sygnał do rozpoczęcia walk. Warszawa pogrążyła się w bitwie o przejęcie kontroli stolicy. Budowano barykady. Polacy zajęli większą część miasta i część przedmieścia Pragi.

W tych dniach Warszawa mówiła: „Nie boimy się niczego, dajcie nam tylko broń". W dniach 5 i 6 sierpnia, mosty na Wiśle i Dworzec Główny przechodziły z rąk do rąk. Niemcy przywiązywali do czołgów kobiety i dzieci. Strategią ich było ząjęcie ulic, które prowadziły do mostów Poniatowskiego i Kierbedzia. Uderzyli całą siłą swoich czołgów, paląc domy, które stały frontem do ulicy, szukając w ten sposób przejścia dla posiłków, które transportowali na Pragę. Czołówka polskiego oporu oczyściła ten rejon z Niemców, biorąc ich do niewoli Polacy okopali się w centrum miasta, na Mokotowie i na Starym Mieście. Stosując następnie walkę ofensywną powiększyli swój rejon do Żoliborza.

W dniu 8 sierpnia artyleria niemiecka i lotnictwo rozpoczęły bombardowania ośrodków polskiego oporu. Nowo przybyłe oddziały atakowały Polaków za pomocą miotaczy ognia I czołgów', Rozpoczęto leż systematyczną akcję wysadzania domów. Nie przyniosło to żadnych korzyści, więc Niemcy rzucają do akcji pociągi pancerne, których zadaniem było ostrzeliwanie tych części miasta, które były w rękach powstańców. Ci zaś odpowiedzieli kontratakiem. zdobywając wiele czołgów. W dnia 10 sierpnia Niemcy zrzucili ulotki wzywające do zaprzestania walk. Użyli wtedy sfałszowanych podpisów aliantów.

W dniu 11 sierpnia wydali ultimatum. Warszawa odrzuciła Je z pogardą, walcząc jeszcze mocniej.

Niemcy rzucili teraz do walki czołgi typu Goliat, załadowane dynamitem, nąjcięższy typ armat | min powietrznych. Zaczęli roztrzeliwywać zakładników. Latając tuż nad dachami Luftwaffe bombardowało dom po domu. Życie Warszawy przeniosło się z ruin do lochów i kanałów Powstańcy wołali do świata o przysłanie im broni i bombardowanie niemieckich lotnisk, pozycji artyleryjskich, ciężkich dział i pociągów pancernych. Niemcy wprowadzili do akcji pociski duszące. I to nie dało wyników Zmuszeni do wstrzymania transportów przez Warszawę, budowali mosty pontonowe, aby utrzymać łączność i komunikację z Pragą.

Sierpień mija w ciężkich zmaganiach. Nadchodzi wrzesień. W dniu 4 września ma miejsce /burzenie elektrowni i systemu wodnego. Walki toczą się w ciemnościach na przekór temu. /? brak żywności i wody Pomoc, którą dostarczyli z Włoch lotnicy brytyjscy, południowoafry-