DSCN8892

DSCN8892



IV SŁOWACKI I MISTYCYZM

dysu przeobrazi się w ascetę, zgromadzi wokół siebie nieliczną lecz wierną gromadkę uczniów.

Gdyby zatem iść za sugestiami poety, to dzieje jego myśli mistycznej miałyby wyraźnie określone miejsce narodzin: Por-tUC- Za datę przełomu przyjmuje się wprawdzie 12 lipca 1842. datę spotkania z Towiańskim, lecz poeta podkreślał nieraz, że jago koncepcje mistyczne zostały skrystalizowane w Pornic. Bvł lam nad Atlantykiem dwukrotnie we wrześniu 1843 i w lecie 1844.

W każdym razie do tej rewelacji Słowacki przygotowywał się od dawna (chociaż pojęcia „przygotowywania się” i „rewelacji” wydają się przeciwstawne: objawienie powinno być nagłe, nieoczekiwane). Na pewno od czasu poznania Towiań-skiego. W liście do Krasińskiego z 1842 r. sugerował, że wcześniej jeszcze mimowiednie odsłonił prawdę: „W Anhellim na końcu przeczułem”pisał. Można ostatnią scenę poematu interpretować nawet w duchu Towiańskiego: usunięty poza sprawy świata Anhelli samotnie ponosi za świat ofiarę, jest duchem wiodącym, toruje drogę innym.

W listach do matki z 1841 r. pełno było wzmianek o dążeniu Słowackiego do doskonalenia, o ideulizacji cierpienia, o chęci ..pr/eanielcnia” swej istoty. Bo, jak pisał, ..najpiękniejszy stan duszy, to jest jej anielskość, stała się nam dozwoloną i zwyczajną wszak nieprawdaż?”1 I wzmagała się w nim wiara, te wysiłki ku czemuś wielkiemu prowadzą, że są zauważone przez Boga: „czczość jakaś, która mi prace moje i dumania obrzydzała, zniknęła... Widzę, że mnie Bóg nic zapomniał w niebie, i to mi daje dziwnie dumną spokojność” \ Te listy były pisane w roku wydania Beniowskiego, gdy Słowacki nie tylko został jako poeta odpowiednio oceniony,

1 | isi / 14 grudnia 1842. Korespondencja Juliusza Słowackiego, oprać Eugeniusz Suwrymowicz. Wrocław 1962    1963, t. I, s. 502.

1 List / 16 lutego 1841. Korespondencja. I. I. f. 445.

* List / września 1841. Korespondencja, t. I, s. 464.

ale także zyskał w wewnętrznym przeświadczeniu prawo moralne do podjęcia misji narodowej. Był to rok przybycia Towiańskiego do Paryża; pisał to może już pod wpływem zasłyszanych nauk proroka; a może idee perfekcjonizacji moralnej były tylko swoistym odbiciem nastrojów emigracji.

Towiański w Paryżu. Andrzej Towiański (1799    1878)

- szlachcic litewski — w 1828 r. miał objawienie i pojął, że stoi przed nim zadanie głoszenia sprawy bożej. Próbował szerzyć prawdę w Petersburgu, a gdy został stamtąd wydalony przez władze rosyjskie, powrócił na Litwę i gospodarzył w swojej posiadłości. W 1839 r. powtórnie miał objawienie; tym razem postanowił udać się na Zachód. W 1840 r. był w Paryżu dwa dni podczas uroczystości sprowadzenia prochów Napoleona; potem wyjechał do Belgii, w styczniu 1841 powrócił nad Sekwanę. Rozmawiał z Mickiewiczem i pozyskał go dla Sprawy. Poparcie poety decydująco zaważyło na stosunku emigrantów do Towiańskiego. Kiedy we wrześniu 1841 Towiański w katedrze Notre Damę przemówił do Polaków, było to wydarzenie szokujące, ale poprzedzała je fama o przybyciu proroka i konwersji Mickiewicza tym łatwiej słuchaczy zafascynował. W ciągu najbliższych miesięcy był głównym lematem rozmów i listów emigrantów. Wyszydzano go (m.in. Krasiński, znający go tylko z relacji osób trzecich) ale znalazł i zagorzałych zwolenników (z poetów Mickiewicz, niebawem Goszczyński i Słowacki).

Co sprawiło, że Towiańskiego od początku otaczało tak wielkie zainteresowanie? Nie można lekceważyć zaświadczonej przez wszystkich, którzy go znali, naprawdę niezwykłej potęgi jego osobowości. Promieniował profetyczną żarliwością, wiarą w swe prorocze posłannictwo. Ale też trafił na moment wyjątkowo sprzyjający: mijało dziesięć łat od upadku powstania listopadowego, rozwiewały się nadzieje na bliską walkę o niepodległość ojczyzny, narastało uczucie słabnięcia


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IV IVpj ateiti SŁOWACKI I MISTYCYZMipn dysa przeobrazi się w ascetę, zgromadzi wokół siebie nielicz
IMG26 IV Sł OWACKI I MISTYCYZM dysa przeobrazi się w ascetę, zgromadzi wokół siebie nieliczną locz
DSCN8894 VIII SŁOWACKI I MISTYCYZM Nabielaka. 13 lipca napisał wiersz Tak mi Boże dopomóż. Zapowiada
DSCN8896 XII SŁOWACKI I MISTYCYZM własnej dumy i wiele obiecywał sobie po nawiązanej przyjaźni. Brak
DSCN8898 XVI SŁOWACKI I MISTYCYZM CHARAKTER TWÓRCZOŚCI LAT OSTATNICH XVII Słowacki obrazy
DSC02842 (4) 34 ROZDZIAŁ II gunowość i wyraziste różnice, stają się dynamiczne i zaczynają wokół sie
DSCN8893 V! SŁOWACKI I MISTYCYZM więzi z krajem. Świadomość własnej bezradności doprowadzała do rozp
DSCN8895 X SŁOWACKI I MISTYCYZM Oto jest garstka Judzi, której Bóg obiecał, że wypełni dzieło Ducha
IV. 5. ELŻBIETA. 199 dopiero co się ożenił {III. 17.) i nie mógł mieć żadnej córki w wieku odpowiedn
img377 Assunta • IV PIEŚŃ IV 1 Ludzie! - zaprawdę mówię: uciszcie się! Od Kopernika (co się modlił s
IMG27 VI SŁOWACKI I MISTYCYZM więzi z krajem. Świadomość własnej bezradności doprowadzała do rozpac
IMG28 VIII SŁOWACKI I MISTYCYZM Nabiclaka. 13 lipca napisał wiersz Tak mi Boże dopomóż. Zapowiadał:
IMG29 X SŁOWACKI I MISTYCYZM Oto jest garstka ludzi, której Bóg obiecał, że wypełni dzieło Ducha wi
temat IV (2) PĄCZKOWANIE. Przez pączkowanie rozmnażają się m.in. drożdże należące do rodzaju Sacchar
page0385 381 mimicry idt. na przeobrażanie się gatunków. Również Lamarck Jan Chrzciciel (1744—1829)1

więcej podobnych podstron