t
1 Frlosungst^orstellungen in der Alchemie, w: Psychologie und Alchfmie, 1WI
• .TX>. Mylius (Philosophic Reformata, s. 106) powiada, żc składniki kimie-mrn: męski i kobiecy były najpierw zatrute „ut resuscitentur resurreetione nova incorruptibili. it quod postea sint iramortales. („.„aby przez nowe niezniszczalne zmartwychwstanie [ludzie] otrzymali życie i byli nieśmiertelni".) Kamień ten porównywano także z przyszłym ciałem zmartwychwstania jako corpus ęlorificatum. Aurea Hora (lub Aurora consurpens) f powiada: JSimtie corpori, quod in die judicii glorificatur" (.Podobnie jak ciało, które przemieni się w dniu Sądu”. W; Artis Auriferae, If s. 201). Por. Tbeobald de Hoghelande: Theatrum Chemicum, 1602, I, s. 189; Consilium Cor.;uęii, w: Ars Chemica 1566, s. 128. Aurea Hora. w; Artis Auriferae,
I, s. 195. Djibir, Le Lirre de la Misericorde, w: Berthelot: La Chimie au Moyen-Age. III, s. 188; Le Livre d’Ostanes, w: Berthelot, dz. cyt., s. 117; Komarios. w: Berthelot: Alch. Crecs, IV, XX, 15; Zosimos, w: Berthelot, tfz. cyt,, m, YIJI, 2 oraz III, I, 2; Turba Philosophorum. ed. Ruska, s. 139;
M Majer: Symbole Aureae Mensae, 1617, s. 599; Rosarium Philosophorum, 1550, fol 2a, IV. Ilustracja.
u Aphorismi Basiliani, w: Theatrum Chemicum, 1613, IV, s. 368; Theo-baić de Hoghelande: Theatrum Chemicum, 1602, I, s. 178; Dorneus: Con-ęeriet, w: Theatrum Chemicum, I, s. 585, oraz wiele innych pozycji
• Philosophic Reformata, 1622, s. 21.
• G. Koepgen (Die Cnosis des Christentums) mówi bardzo słusznie
o Jcoiistym” myśleniu gnozy, co stanowi inne określenie myślenia całoś- ' cicwego (mówiąc symbolicznie — „okrągłego”).
« Berthelot: Alch. Crecs, IV, XX. Według F. Sherwooda Taylora: A. Sur-vey of Greek Alchemy w: „Journ. of Hellenist. Stud.”, L, s. 109 i nast Jest to prawdopodobnie najstarszy grecki tekst z I w. Patrz też: J. Hammer Jensen: Die alieste Alchymie, 2921.
• Berthelot: Alch. Crecs, III, L ■* W. Scott: Hermetica, 1924.
•» Patrz: Psychologie und Alchemie, 1952, s. 395 i nasi, Ges. Werke, t 12, paragr. 401 1 nastf
• Berthelot: Alch. Crecs, II, I i nast K Por. Berthelot: Alch. Crecs, HI, VL
• „Materia prima quae receptaculum et ma ter esse debet eius quod factzzm est et quod videri po test, nec terra, nec aer, nec ignis, nec aqua f debet dić, nec quae ez his, neque ex quibus haec facia sunt, sed species • ęuaedam, quae videri noc po test, et iniormis est et omnia suscipit”. W: Corisan Sephtroticum. 1679, s. 26.
• *Primaeva terra chaotica, Hyle, Chaos, abyssus, mater rerum-. Prima Ula chaobca materia— Coeli influentis kumectata, insuper a Deo innuroe-rafohŁw i speoerum Idei* ezornata fuit— (Tamie).
• -Spintun: De: aęuas superiores singulari lotu loecundasse et velut lacteas effeoaae— Produadt ergo spiritus sancti fotus in aquis supra-eoe-iestitu- według Cen. 1:6, 7, f) eirtutem omnia subtilissime penetrantem
et foventcm, quae cum luce combinans.^in interiorem Regno minerali serpentem mercurii. in vcgctabili beoedictaro viriditatem in vegctabiii bene-dictam viriditatem. in animali plasticam virtulem prcgenerat, sic ut spiritus supracoelestis aquarum cum luce marilalus. anima mund; merito ap-pellan possit”. Tamże. s. 33.
71 „Aquae inferiores tenebricosae sunt, et luminis effluvia intra sinuum capacitates absorbenf*. Tamże. s. 38.
77 Kitob aVilm al mukiasab, ed. ŁJ. Holmyard, 1923.
77 Patrz: M. Majer: Symbola aureae mensoe, s. 592.
74 W. Scott: Hermenca, 1, s. 149 i nast.
75 Patrz: E. Zeller: Die Philosophie der Griechen, III, II, s. 158.
74 Petrus Bonus: Pretiosa Margarita, 1546.
77 „Salvator noster Christus Jesus— duarum naturarum partlccps est.
Ita quoque terrenus iste salvator ex duabus partious constat scL coelestł et terTestri-.” W: Theatrum Chemicum, VI, s. 431.
79 „Spiritus sancti ćonum, hoc est plumbum Philosophorum, quod plum-bum aeris appellant, in quo spień a i da columba alba inest, quae sal metał-lorum vocatur, in quo magisterium operis consistit". Ar ca Arcam, w: Theatrum Chemicum, VI, s. 314.
71 „In hoc chaote profecto in potentia existit dicta pretiosa substantia et natura in una elementorum unitorum massa cofusa. Ideoąue ratio tumana in id incumbere debet ut coelum nostrum ad actum deducat". Fluci-daT-ius artis transmutatoriae, w: Theatrum Chemicum, VI, s. 228 i nast.
M La Vertu et la Propriete de la Quinte Essence, Lyon 1581, s. 18.
81 Patrz. M. Majer: De Circulo, 1616, s. 15.
57 Wy a. C. S. Earach i J. Wróbel, Innsbruck 1876.
u „Primae materiae, id est hyles, confusio”, dz. cyt., s. 5, 18.
84 „Silva regens, inlorme chaos concretio pugnax usiae vultus, sibi dis-sona massa discolor—”, dz. cyt., s. 7, 18—19.
w Dz. cyt., s. 56, 10.
“ „Co ni u gis in gremium Jove aescendente movetur Mundns et in par-tum urgeat omnis humum”.
87 Pot. UL Majer: Symbola aureae mensae, 1617, s. 380; Visio Ansiei, w. Artis Auriferae, 1593,1, s. 146 i nast
“ Na przykład: Geniusz planety Merkury odsłania tajemnice Pseuoo--Demokrytowi. (Berthelot: Alch. Grecs, 1, Introdukcja, s. 236).
®* Djabir (w Lirre de la Misericorde) powiada, że kamień filozoficzny odpowiada mikro kosmos owl (Berthelot: La Chimie cu Moyen-Age, UL s. 179).
•• Trudno jest przyjąć, że alchemicy nie ulegli wpływowi alegorycznego stylu literatury patrystycznej. Za przedstawicieli Królewskiej Sztuki uważali nawet niektórych z ojców kościoła, jak np. Alberta Wiejciego, Tomasza z Akwinu i Alanusa ab Insulis. Teks: taki, jak Aurorc Consurpens, pełen jest alegorycznych interpretacji Pismo sic. Przepisywano go nawet Tomaszowi z Akwinu. (Por. wydaną po opublikowaniu niniejszej książki pracę M.-L. von Franz: Aurora Consurpens. w: C.G. Jung: Mysim**
14 — Psychologu • rellgU