DSC 75

DSC 75



ponbaarm u/Nskanym w świętym miejscu). We współczesnym języku omtuwyn kult konkuruje z pojęciami rytuału i łacińskim ritus (ceremoniał, zwyczaj, obrzęg) Rynu) jest kultowym kompleksem działań wywołanych konkretną okazją, natomiast n/io jest małym cienieniem rytuału. Rytuał składa sfę z pojedynczych /» chowaił hez techntcziwracjonaJnego uzasadnienia celu, obejmując sumę niecodziennych działań, które dokonują się w tradycyjnie ustalonym przebiegu z określonej okazji'. Działania kultowe należy traktować całościowo jako rytuał n\ repertuar danej wspólnoty wyznaniowej, ponieważ cala wspólnota je przygotowuje. realizuje w określonym miejscu i czasie, periodycznie powtarza i odnosi do własnego systemu wiary. Przy tym działania kultowe wynikają częstokroć z motywów mitycznych zawartych w przekazach historycznych, przyjmując naj różniejsze formy, jakkolwiek wyznaczone wzorce działań wymagają określonego podziału róL

Z fenomenologicznego punktu widzenia kult pośredniczy między światem boskim i ludzkim. W kulcie zintelcktuaiizowanym pośrednictwo to traktowane jest jako proces duchowy i pouczenie. Jednak to, co zawarte jest w micie, albo 00 zapisano w księdze, musi być raz jeszcze powiedziane, powtórzone, nauczone, uzmysłowione albo udramatyzowanc". Dzieje się to przede wszystkim za sprawą kazań przed zgromadzonymi. Życie kultowe w wielu religiach kulminuje się {zagęszcza podczas świąt, ponieważ wspólnota ma wówczas okazję dzięki rytuałom przeżyć i odnowić to, co należy do jej najwyższych wartości i do osób świętych. One też stanowią siłę napędową każdego kultu. Zdaniem Emila Dur-khcinu funkcja nadawania sensu bierze się z ciągłego odradzania i unaoczniania społecznej rzeczywistości, ponieważ odnowa obyczajowo-moralna wspólnoty jest niezbędna w regularnych odstępach i odbywa się przede wszystkim dzięki spotkaniom i innym zgromadzeniom. Ponadto kulty wspólnotowe wyzwalają głębokie emocje siły i wyższości, których indywiduum samo ńic osiągnęłoby. Natomiast inni autorzy, jak Geofrcy Lienhardt", Mircea Eliadc12, Victor Turner1' czy Mauricc Bloch” uważają, że z perspektywy religioznawczej, etnologicznej bądź * cjologicznej kult spełnia zadanie manipulowania ludzką świadomością za pośrednictwem rcligijno-transcendentalnych treści i nic uwzględniają żadnych mtr/dk jego funkcji. Jeszcze inni1* upatrują w kulcie jedynie pretekstu do swoistej rozrywki i gry Zdaniem Mary Douglas" kulty odzwierciedlają społeczny stan ■akociMw w skondensowanej formie, ale mimo to zgodnej z rzeczywistością.

JCułty polityczne oznaczają politycznie umotywowane, tek ula me. ale zrytu-•Ji//>wanc oddawanie czci przede wszystkim osobom, rzadziej wydarzeniom czy


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
4 Spis treści IV.    Unia Europejska i jej miejsce we współczesnych
7 (1309) i moraliści. Jeżeli jednak mamy zrozumieć należycie naturę badań naukowych i ich miejsce we
334 Joanna Chłosta-Zielonka Rybicka Elżbieta, Geopoetyka. Przestrzeń i miejsce we współczesnych
znajduje miejsca we współczesnej nowoczesnej wsi”15 - pisze H. Pelcowa. Niekiedy terminy swat czy sw
DSC75 (11) Lech Dorobczyński Obliczenie wartości współczynnika wzmocnienia k przeprowadza się ident
25716 P3030831 i każnych, która zdobyta sobie tak ważne miejsce we współczesnej patologii, zajmą-I w
page0048 ZAGADNIENIA OGÓLNE Kreja B., 1974, Słowotwórcza rola fleksji we współczesnym języku polskim
1994, Konferencja naukowo-metodyczna na temat: Nowe realia i ich odzwierciedlenie we współczesnym ję
WSP J POLN254229 WYRAZY MIĘDZYNARODOWE (INTERNACJONALIZMY) WE WSPÓŁCZESNYM JĘZYKU POLSKIM
Cele i przyczyny zapożyczeń we współczesnym języku polskim □    Moda językowa i
Cele i przyczyny zapożyczeń we współczesnym języku polskim Najważniejsza kwestia jaką trzeba
Dr Anna Stasienko doktorat: Uniwersytet Rzeszowski 2006 temat: Nominą essendi we współczesnym języku
Obraz 0 3) Stan współczesny We współczesnym języku ogólnopolskim w D l.mn. występują trzy końcówki:
482 3 3. DERYWATY ODRZECZOW NIKOWE - A(N) 3.1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA We współczesnym języku polskim
fil przyr6 i JU Czym jest przyroda? że — wyrażając to we współczesnym języku — w naturze nie istniej

więcej podobnych podstron