DSC 78

1S

1.1. Kułt i jego składniki: mit. symbol i rytuał

ir^u lub spuleareństwic^r. Opiera się zatem na _M«zrobionym» politycznym micie **** ktoc> jako społeczny wpływa, w rozumieniu Webera* na zachowanie ukic-ranko* mego driatania innych*'⁹.

M it> “ powstają i reguły jako skutek selektywnej interpretacji własnej prze* vkvvi' Choć pojęcia mitu i legendy są trudne do rozróżnienia, to trzeba za-ttwafyćt u legendy w porównaniu 2 mitami odznaczają się, ogólnie rzecz biorąc, naszym pueiotfuciu jakościowym. Legendy zajmują się podaniowymi historiami o osobach lub wydarzeniach z historycznie prawdziwym sednem i stanowią H związku 1 tym . "budulec* dla «doniu» mitów"¹', gdy interpretują wydarzenia tustofycnie niezgodnie 1 faktami. W mitach określone aspekty historyczne są nadmiernie podkreślane, inne natomiast porzucane, przy czym mit dąży do wyraźnienia nieznanego za pomocą znanego. Mit ma więc polityczno-społeczną funkcję orientacyjną, ponieważ rozplata złożone wydarzenia historyczne w proste przebiegi . Dzięki temu jest „obrazem lub porządkiem obrazów (a więc historią) rot&czątyni sobie metafizyczne prawo wyjaśniania. (...) Mil jest czymś innym niż tylko przekazany błąd, czymś innym niż uprzedzenie i czymś innym ni/ uzasadniona naukowo ideologia"¹⁴. Dlatego Ernstowi Cassirerowi, twórcy nowiKZcsnych badań nad mitami w filozofii, jawią się one jako przebiegi myślowe w świadom.) fet człow ieka i szczególny rodzaj duchowych ram odniesienia, ponieważ mityczne myŃłcnic opiera się na siatce apriorycznych przesłanek". Zdaniem Cassirera* wszystkie mity polityczne należą do „nieprawdziwych mitów”, które tworzone są

^r łbr, LOhoMiL s. 10.

§j FnrY*** f rą^r*"itⁱr s. S M ttjr Weber. Wuochafl, 11.

*    fojęoe nutę mb Weimann. s. 488n; Horstmann, s. 282-314, Pojęcie mitu nadal rozważane jot audwao ia gruncie filozofii. ale leż nauk o sztuce i religii. Należy jedynie zaznaczyć, ii w Mierami hiteoryciao teoretycznej brak praktycznie nowszej literatury dotyczącej pojęcia mitu. Por. Schuad. s 40r Ani Nipperdey: Topolski. Mythos _mRevolutu>n *; Bizeul, ani pozostałe z wymienionych Hb prac mc rozważają odmiennych form kształtowania się mitów lub kultów z punktu widzenia bbamjpunu immiy iw.go. Topolski. Mythen podejmuje przynajmniej wstępną refleksję historyczno* teoretyczną nuto* Stosunek mitów politycznych do władzy charyzmatycznej por Biernat, Mit, a, 351-340

*    Zdaróm CbaAe’1 Levi-Straussa mity bazują na „bncolagc", zestawionym obrazie, por. ńbMle.

I Saldem, s. 14 (w oryginale „^Bauste»ne» fur das «Haus» Mythen**).

| ha śmkm. i. 18. Zdaniem Hemeggera. s. 166n. żaden mit nie rozwinął się t .prywatnej" UblMd |iHl| nąwUmD, lecz dopiero wówczas, gdy .objawiająca¹* opowieść jakiegoś isidywt-dam mada zrecypowana przez społeczeństwo. Dzieje się tak jednak tylko wówczas, gdy mityczny ntetemd ma określone funkcje dla jakiejś grupy społecznej ktb spełnia podstawową potrzebę spo toemą. May ■ zatem. zdaaiem    H i 40a* zastygłą interpretacją jakiegoś historycznego stanu

*MąH, IbNdąpdhMpi I MMkowym kontraktem

I Wołu I Jba (w orygmate: wtin B«W oder einc Ordnung von Bildera ulso tinc Gescbacbtc). • br mi Mńf||ikdąr MAnMMaąnicfe erboben wtrd. | ..| Mythos at «tvu indnes di der ■Wk aańuif 8dM< mmi flMMg gla daa Vonindl wat mu anderes ais dfce wnsenKhaftiicti ^frMdr Madoglr*!

jMtm.s.ŻTtk HH Saldma,