DSC�95

Jak z tego widać, rozmaita ilość głów i oczu ma jedynie drugorzędne znaczenie: „tysiąc” głów i „tysiąc” oczu (liczba ta w księgach Wedy stosuje się do Waruny i innych) oznacza po prostu liczbę nieskończenie wielką albo może zupełność. Liczba 25 wywodzi się z 5 pomnożonych przez siebie. Liczba 5 jest udoskonaleniem 4 (4 + 1). Liczby 7, 8, 9, 10, 11 głów są przypuszczalnie rozwinięciem 3^M. Trzy jest liczbą podstawową, na przemian z liczbą 4 **.[Rzadkością jest postać o dwóch głowach, typu Janusa o dwóch twarzach jOLiczba ramion nie zawsze odpowiada podwojonej liczbie głów. To samo powiedzieć można o liczbie oczu ⁸⁹. Jasne jest, że jednolita liczba głów w niczym nie osłabia podstawowego znaczenia wielogłowości. Dwa, trzy, cztery, pięć — to poszczególne formy mnogości.. Teza Kirfela, który przypisuje zasadniczo odmienny sens i odmienne pochodzenie historyczno-kulturalnc trzem głowom (wywodząc je z lu-narnego kompleksu ideowego) w odróżnieniu od pięciu czy sześciu (solarny kompleks ideowy), jest nie uzasadniona (p. wyżej, rozdz. VII, 2).

Pod wpływem siwanizmu motywy ikonograficzne wielogłowości i trzeciego oka przeniknęły także do dżinizmu — w zastosowaniu zwłaszcza do postaci Jakszów i Jaksinich, które początkowo były prawdopodobnie demonami wegetacji, a następnie stały się duchami opiekuńczymi, jako takie przypisanymi poszczególnym Dżinom ⁹⁰.