ebook Typy Broni i Uzbrojenia 2 Samolot mysliwski Jak 1 Page

wskazane przez prowadzącego w NIIWWS próby Piotra Stefhnowskiego i innych pilotów wojskowych. Próby państwowe zakończono w listopadzie 1940 r.

PRODUKCJA SERYJNA

W ramach reorganizacji przemysłu lotniczego produkcję samolotu 1-26, ód grudnia 1940 r. oznaczonego Jak-l, przekazano do fabryki maszyn rolniczych w Saratowie (nr 292). Dostosowanie fabryki saratowskiej do produkcji lotniczej trwało bardzo długo i pierwsze Jaki opuściły ją w końcu 1941 roku. Rozpoczęta w Moskwie produkcja Jaków była kontynuowana w ograniczonych ilościach i tak do końca 1940 roku zbudowano zaledwie 64 sztuki, a w I połowie 1941 roku 335 sztuk.

Samoloty seryjne znacznie odbiegały osiągami od prototypów, np. prędkość maksymalna wynosząca ok. 600 km/h na wysokości 3000 m i ok. 650 km/h na wysokości 8500 m spadła do 540 km/h na wysokości 4000 m. Mniejsza była również prędkość wznoszenia, uzbrojenie samolotu piloci wojskowi uważali za niewystarczające.

Właściwości samolotu starano się poprawić, oprócz budowania konstrukcji rozwojowych, przez łatwe do wprowadzenia modernizacje. Pierwszą taką próbą było zbudowanie dwóch samolotów o zmniejszonej masie i poprawionym aerodynamicznie kształcie, a silnikiem M-105 P. Próby w locie przeprowadzał na jednym z nich S. Suprun, zakończyły się one 24.06.1941 r. Samolot ten, oznaczony Jak-IM, przewyższał osiągami wersję poprzednią, przy nie zmienionej łatwości pilotażu. Prędkość maksymalna zmodernizowanego Jaka wynosiła 550 km/h na wysokości 0 i 580 km/h na wysokości 4300 m. Sytuacja wojenna uniemożliwiła produkcję tej wersji seryjnie, jednak pewne ulepszenia z tego samolotu wprowadzono w następnych produkowanych seryjnie Jakach. W późniejszych seriach zmieniono osłonę kabiny za fotelem pilota i wlot powietrza do gaźnika umieszczono na lewym skrzydle, zastosowano silnik WK-105PA o mocy 809 kW (1100 KM), a w ostatnich seriach WK-105PF (forsirowannyj) o mocy zwiększonej o około 147 kW (200 KM). Wzrost mocy silnika uzyskano przez zwiększenie stopnia sprężania z 7,29 do 7,43. Masa silnika zwiększyła się z 575 kg do 614 kg. Niektóre samoloty były wyposażone w przyrządy do lotów w nocy — radiopółkompas RPK-10, reflektor do lądowania i elektryczną sygnalizację położenia podwozia.

Produkcja Jaków z wytwórni moskiewskiej została w październiku 1941 r. przeniesiona do Kamieńska

Jeden z prototypów 1-26 w swej ostatecznej wersji (ze zbioru P. Bartoszewskiego)

Uralskiego i Nowosybirska, w macierzystej wytwórni montowano jeszcze samoloty ze zgromadzonych podzespołów. W Kamieńsku produkcję rozpoczęto w nie wykończonych halach fabrycznych przy temperaturze —30°C. Pierwsze samoloty zeszły z linii produkcyjnej po trzech tygodniach, normalne tempo produkcji wytwórnia uzyskała po trzech miesiącach, łączna produkcja samolotów Jak-l w drugiej połowie 1941 r. wyniosła 853 sztuki.

Wytwórnia w Nowosybirsku (nr 153) produkowała także ŁaGGi-3; pierwsze Jaki-1 opuściły zaś wytwórnię na początku lutego 1942 r. Wkrótce po tym linię produkcyjną LaGGów przekazano gdzie indziej i produkowano tylko myśliwce Jakowlewa. Do zakończenia wojny wyprodukowano ich ok. 15 tys. sztuk.

W połowie 1942 r., w pułku myśliwskim dowodzonym przez mjr. Szinkarienko, przeprowadzono w potowych warsztatach remontowych modernizację samolotu Jak-l, mającą na celu poprawę widoczności do tyłu. Zmiana polegała na maksymalnym obniżeniu grzbietu kadłuba za kabiną i zastosowaniu nowej osłony kabiny. Zmodernizowano w ten sposób pewną liczbę samolotów i oznaczono je Jak-lb.

We wrześniu 1942 r. na froncie stalingradzkim przeprowadzono próby mające wyjaśnić przyczyny słabych osiągów samolotów seryjnych. Do przyczyn tych należały m.in.: pokrycie i lakier niskiej jakości, niedopasowane klapy podwozia, niska jakość celuloidowej osłony kabiny zmuszająca do latania z otwartą osłoną oraz otwieranie chłodnicy na maksymalny przepływ powietrza. Próby takie przeprowadzili pilot doświadczalny Zajcew i pilot frontowy w 434 pułku myśliwskim 16 armii lotniczej. Uzyskana prędkość była mniejsza od fabrycznej od 10 do 16%.

Dla polepszenia osiągów zaproponowano usunięcie urządzeń wyposażenia do lotów nocnych, aparatury tlenowej, jednego zbiornika sprężonego powietrza