ebook Typy Broni i Uzbrojenia 2 Samolot mysliwski Jak 1 Page

-wyposażono w nowy płat o mniejszej rozpiętości i innych końcówkach. Najważniejszą zmianą było •wprowadzenie duralowych dźwigarów. Płat taki był lżejszy i umożliwiał zastosowanie większych zbiorników paliwa. Samolot ten, oznaczony Jak-7D, w wersji seryjnej z obniżonym grzbietem kadłuba, miał nosić oznaczenie Jak-7DI (dalnyj istriebitiel). Uznano jednak, że po zmianie płata powstał nowy samolot i wprowadzono oznaczenie tego samolotu jako Jak-9.

Na początku 1944 r. w wytwórni Nr 482 pod kierunkiem W.A. Romadina przebudowano Jaka-7W nr 820 803 na samolot doświadczalny Jak-7PWRD oblatany w końcu lutego. Pod skrzydłami samolotu umieszczono dwa silniki strumieniowe DM-4C konstrukcji Micrkułowa. W tylnej kabinie znajdowały się przyrządy kontrolne i zbiornik paliwa dla tych silników. Próby w locie przeprowadził A. Anoszczcnko. Na wysokości 2340 m zarejestrowano zwiększenie prędkości samolotu zaledwie z 460 km/h do 513 km/h, podczas gdy „normalny” Jak-7W osiągał na tej wysokości prędkość 494 km/h.

W 1945 r. na Jaku-7W L. Rastorgujew przeprowadzał próby z silnikiem rakietowym (ŻRD) konstrukcji W.P. Głuszko. Samoloty Jak-7 budowano także w Charkowskich Zakładach Lotniczych i wytwórniach nr 166 (Omsk) i 221. Łącznie zbudowano w 1942 r. 2431 samolotów, a w latach 1943/44 — 3802 sztpki. Cała produkcja wyniosła 6399 samolotów, przy czym produkcji wersji bojowej zaniechano w 1943 r. W oparciu o konstrukcję samolotów 1-26 i Jak-7 zbudowano trzy samoloty pochodne: 1-28, 1-30 oraz Jak-7-M-82.

1-28

(1220 KM). Próby samolotu przeprowadzono na początku 1941 r.; zbudowano dwa prototypy, wersja seryjna miała nosić oznaczenie Jak-5. Była to konstrukcja udana, chociaż silnik i sprężarka wymagały dopracowania. Agresja niemiecka na ZSRR przerwała prace nad tym samolotem do roku 1943, kiedy zbudowano jego wersję rozwojową Jak-9PD. Niektóre rozwiązania konstrukcyjne z 1-28 zostały wykorzystane w samolotach Jak-7 i Jak-9. Oznaczenie 1-28 nosił także samolot Jacenki zbudowany w 1939 r.

1-30

Próbą dalszego rozwijania konstrukcji 1-26 był samolot 1-30, oznaczony też Jak-3, zbudowany w 1941 roku. Był to samolot z kadłubem Jaka-1, metalowym usterzeniem i nowym metalowym płatem. Płat ten składał się z trzech części: centropłata i skrzydeł zewnętrznych, wyposażonych w sloty. Zbudowano dwa prototypy różniące się uzbrojeniem. Na pierwszym zainstalowano trzy działka SzWAK — jedno w kadłubie i dwa w skrzydłach, i dwa kaemy SzKAS nad silnikiem. Drugi prototyp wyposażono dodatkowo w dwa kaemy nad silnikiem.

Wiosną 1941 r. P. Fiedrowi oblatał pierwszy prototyp 1-30 z silnikiem M-105P i sprężarką Jt-100 konstrukcji Dolleżala. Napęd ten był niedopracowany i w czasie prób trzykrotnie zaszła konieczność jego wymiany. Późniejsze próby przeprowadzono ze zwykłymi silnikami M-105P. Samolot ogólnie był udany i pomimo wzrostu masy Jakowi-1 ustępował tylko prędkością wznoszenia. Brak aluminium uniemożliwił produkcję seryjną.

Niemal jednocześnie z samolotem 1-26 projektowano jego wariant przeznaczony do działania na wysokościach od 8 do 10 tysięcy metrów. Samolot 1-28 różnił się od 1-26 podwoziem, chłodnicą wody, dłuższą osłoną kabiny i całkowicie metalowym usterzeniem. Płat o zmniejszonej rozpiętości był wyposażony na krawędzi w sloty. Uzbrojenie było identyczne, jak w 1-26. Źródłem napędu był silnik M-105PD, z dwustopniową sprężarką W.A. Dolleżala, o mocy 898 kW

JAK-7-M-82

Brak silników rzędowych dużej mocy zmusił konstruktorów samolotów myśliwskich do zainteresowania się silnikiem gwiazdowym M-82. Silnik ten, rokujący możliwości dalszego rozwoju, miał większą moc, prostą konstrukcję, dzięki chłodzeniu powietrzem wysoką odporność na uszkodzenia. Żywotność tego