DSC36 (4)

Linia wodoru 21 cm - przejście między pod poziomami struktury nadsubtelnej F=1—»F=0 atomu wodoru jest źródłem promieniowania o długości fali A=21 cm (zakres radiowy) dochodzącego do Ziemi z przestrzeni międzygwiezdnej.

Jest to słynna linia podstawa radioastronomii.

Obserwacje promieniowania wodoru o częstotliwości radiowej służą do badania przestrzeni międzygwiazdowęj i uzyskiwania obrazów rozmieszczenia przestrzennego wodoru, także z regionów niedostępnych do badań w świetle widzialnym. Ponieważ wodór jest we Wszechświede najczęściej występującym pierwiastkiem, to z tych obserwacji można uzyskiwać informacje o ruchach i rozmieszczeniu materii międzygwiezdnej. Pierwszą osobą, która zauważyła ten związek był holenderski astronom H. van de Hułst.

W uznaniu znaczenia linii 21 cm dla radioastronomii, Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna, zarezerwowała zakres częstości od 1400 do 1427 MHz na potrzeby badawcze. Wszelka emisja radiowa w tym zakresie jest zabroniona.