Elementa Latina IV 4

At cum tristis hiems sąualentia protulit ora

terraque rnarmoreo est candida facta gelu, dum vetat et Boreas et rąx habitare sub Arcto, tum patet has gentes axe treinente premi.

Nix iacet, et iactam ne sol pluviaeve resolvant, indurat Boreas perpetuamąue facit.

Quid loąuar, ut vincti concrescant frigore rivi, deąue lacu fragiles effodiantur aquae ? —

Ipse, papyrifero qui non angustior amne miscetur vasto multa per ora freto, caeruleos ventis latices durantibus Hister congelat et tectis in marę serpit aquis.

Quaque rates ierant, pedibus nunc itur, et undas frigore concretas ungu'a pulsat equi; perque novos pontes subter labentibus undis ducunt Sarmatici barbara plaustra boves.

Vix equidem credar, sed cum sint praemia falsi nulla, ratam debet testis habere fidem.

Vidimus ingentem glacie consistere pontum, lubricaąue immotas testa premebat aquas.

Nec vidisse sat est; durum calcavimus aequor, undaque non udo sub pede summa fuit.

XXV

Quid sibi poeta optet

(Albius Tibullus I 1,41—45. 48—52. 57—66. 69-72).

Non ego divitias patrum fi'uctusque requiro, quos tulit antiquo condita messis avo; parva seges satis.est, satis est, requiescere lecto

si licet et solito membra levare toro. -o petUw'-Quam iuvat immites ventos audire cubantem securum et somnos imbre iuvante sequi!

Hoc rnihi eontingat! Sit dives iure, furorem qui maris et tristes ferre potest pluvias!

O ąuantum est auri pereat potiusque smaragdi, quam fleat ob nostras ulla puella vias.

Non ego laudari euro, mea Delia: tecum

dum modo sim, quaeso segnis inersąue vocer.

Te spectem, suprema mihi cum venerit hora, te teńeam moriens deficiente manu.

Flebis et arsuro positum me, Delia, lecto    15

tristibus et lacrimis oscula mixta dabis.

Flebis: non tua sunt duro praecordia ferro

vincta neąue in tenero stat tibi corde silex.

Illo non iuvenis poterit de funere quisquam

łumina, non virgo sicca referre domum.    20

Interea, dum fata sinunt, iungamus amores!

Iain veniet tenebris Mors adoperta caput, iam subrepet iners aetas nec amare decebit, dicere nec cano blanditias eapite.