fakultet 2
1

INSUL1N0NAŚLAD0WCZE1 PRZECIWCUKRZYCOWE WŁAŚCIWOŚCI ZWIĄZKÓW WANADU 1 1

3.3. /3-DIKETONY

Bis(2,4pentanodionato-0,O)oksowanad(IV) VO(aeac)₂ (7) oraz jego analogi -metylowy VO(Me-acac),(8) i etylowy VO(Et-acac)₂ (9) (Rys. 4) były często badane jako związki insulinonaśladowcze [27, 37, 38].

Rysunek 4. Budowa kompleksów wanadu z. /J-d i ketonami: R=H (7), Cl I. (8). C,H₅(9) R= OCH. (10), 0C,H,(I1) Figurę 4. The strueture of vanadium complexes willi /i-dikelone: R=H (7), CH, (8). CjH₅(9) R= OCH, (10), OC,H_s( 11)

W badaniach in vitro z wykorzystaniem izolowanych komórek tłuszczowych (adypocytów) VO(acac), przy stężeniach 5-100 uM, był znacznie bardziej efektywny w stymulowaniu lipogenezy niż siarczan(VI) wanadylu. Kompleksy VO(acac)₂ oraz VO(Et-acac), podawane doustnie w ilości 0,4 mmola przez 8 tygodni wywoływały niewielkie, łagodne obniżenie poziomu glukozy we krwi, jednak istotnie różne od siarczanu(Vl) wanadylu podawanego w tej samej dawce. Stosunek dawki podanej do stężenia wanadu we krwi był dla organicznych kompleksów oksowanadu(I V) znacząco niższy niż dla VOS0₄, co oznacza lepsze wchłanianie wanadu ze związków kompleksowych.

Sheela i in. zaproponowali nowe kompleksy wanadu(lV) z dikctonami: bisdi-metylomalonian oksowanadu(IV)- VO(dmmal), (10) oraz bisdietylomalonian okso-wanadu(IV) -VO(demal), (11) (Rys. 4). Zbadano strukturę tych kompleksów oraz ich właściwości przeciwcukrzycowe. Obydwa kompleksy wykazują skuteczność porównywalną do leku przeciwcukrzycowego glibenklamidu [39].

3.4. KOMPLEKSY Z FLAWONOI DAMI

Niektóre z flawonoidów, jak myrycetyna, kemferytryna czy hesperydyna, wykazują in vitro przeciwcukrzycowe działanie [40]. Cazarolli i in. porównali właściwości hipoglikemizujące wolnych pochodnych glikozydowych flawonoidów (kemp-ferol-3,7-0-(a)-diramnozyd - kempferytryna i kemplerol-3-neohespery-dozyd) oraz ich kompleksów z wanadem(l V). Kompleksy te charakteryzowały się układem koordynacyjnym typu VO(04).

Wyraźne obniżenie stężeń i a glukozy we krwi zaobserwowano dla 0,0294 mmol kompleksu VO(IV) z kempferytryną (Rys. 5) (17,8%) oraz dla 0,0286 mmol kompleksu z kempferolo-3-neohesperydozydem (56%) trzy godziny po dootrzewnowym podaniu szczurom z cukrzycąindukowanąalloxanem. Dla porównania, 0,0146 mmol