farmakologia 3 wykl0035

kostnym nie zostały jeszcze dobrze poznane: może doiść do uszkodzenia tego układu przy dłuższym stosowaniu tych leków. Szczególnie wrażliwy na ich działanie jest układ kostny u dzieci. Ostre objawy toksyczne mogą wystąpić przy szybkim podawaniu dożylnym dużych dawek bisfosfonianów (ryzyko wystąpienia zmian zapalno-zakrzepowych w miejscu wstrzyknięcia, ryzyko uszkodzenia nerek), dlatego należy je zawsze stosować w powolnych wlewach kroplowych. Etidronian może zwiększyć ryzyko złamań kości ze względu na hamowanie mineralizacji; pozostałe bisfosfoniany w dawkach terapeutycznych nie hamują mineralizacji.

Przeciwwskazania do stosowania bisfosfonianów stanowią: nadwrażliwość osobnicza, hipokalcemia, niewydolność nerek, ciąża.

LEKI WPŁYWAJĄCE NA ZAKOŃCZENIA RUCHOWE

Wiadomości wstępne

Impulsy nerwowe pochodzące z ośrodkowego układu nerwowego biegną do mięśni szkieletowych drogami piramidowymi (neurony kory mózgowej, rdzeń kręgowy, neurony ruchowe przednich rogów rdzenia), a następnie są przekazywane do komórek mięśniowych przez połączenie nerwowo-mięśniowe zwane zakończeniem ruchowym lub płytką motoryczną. Neuroprzekaźnikiem w tym połączeniu jest acetylocholina (ACh), działająca na receptor cholinergiczny nikotynowy fN) typu mięśniowego, znaiduiacy się na błonie komórki mięśniowej. Impuls nerwowy powoduje uwalnianie do szczeliny synaptycznej acetylocholiny, która łączy się z receptorami N, powodując depolaryzację błony mięśniowej i skurcz mięśnia. Następnie acetylocholina jest rozkładana przez enzym acetylocholinesteraze fAChEł do choliny i kwasu octowego. Rozkład ACh prowadzi do repolaryzacii błony komórki mięśniowej i rozkurczu mięśnia. Związki hamujące działanie acetylocholinesterazy opóźniają rozkład ACh i przedłużają oraz wzmagają skurcz mięśni.

Leki porażające zakończenia ruchowe, czyli leki zwiotczające mięśnie prążkowane, zostały wprowadzone do lecznictwa w 1942 roku w celu

15