farmakoterapia mikrokrazenia

odbudowę ścian żył - takie działanie wywierają środki wzmagające biosyntezę kolagenu. Istotne znaczenie mają ponadto środki antyagregacyjnc i fibrynolityczne hamujące powstawanie skrzeplin w poszerzonych naczyniach żylnych.

Leki stosowane w chorobach żył (głównie w żylakąch) zostały omówione w rozdz. 26 łącznic z lekami wpływającymi na mikrokrążenie.

26.

Farmakoterapia

mikrokrążenia

iadomości ogólne

Mikrokrążenicm nazywamy ten odcinek krążenia krwi (i limfy) w którym dokonuje się proces wymiany płynów między krwią a tkankami. Jego składową stanowią zarówno naczynia włosowate układu krążenia jak i układ naczyń chłonnych.

Przepływ krwi przez wło.śniczki zależy od wielu czynników, przede wszystkim jednak od stanu czynnościowego układu krążenia, stanu czynnościowego przedwłośniczek (średnicy ich światła), szerokości i obszaru otwartych naczyń włosowatych oraz różnicy ciśnienia hydrostatycznego między częścią tętniczą i żylną tych naczyń.

Bardzo istotną rolę odgrywa również lepkość krwi, która zależy z jednej strony od stanu i składu osocza (hiperproteinemia i hiperfibrynogenemia zwiększają lepkość krwi), z drugiej zaś od liczby i właściwości elementów morfotycznych krwi (zwłaszcza liczby płytek krwi i erytrocytów oraz ich właściwości agregacyjnych i reologicznych).

Przepływ chłonki warunkuje właściwy drenaż tkanek i odpływ gromadzących się w nich płynów. Upośledzenie tego drenażu prowadzi do zastoju chłonki i obrzęków.

Wiele endogennych autakoidów, m.in. histamina, bradykinina, seroto-nina, prostaglandyny i hialuronidaza, niektóre zaburzenia metaboliczne, np. cukrzyca, oraz wiele egzogennych substancji toksycznych może zwiększać przepuszczalność naczyń włosowatych powodując przesączanie osocza do tkanek prowadząc do powstawania obrzęków.

Zaburzenia mikrokrążenia mogą być wyrównywane przede wszystkim poprzez poprawę krążenia ogólnego, w wypadku jego upośledzenia (zwłasz-