192 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
nasiękowym i zewnątrzoponowym. Przedłuża to działanie często o mniej więcej 100%, a przy dodatku adrenaliny tylko o 50%. Lek ten pobudza głównie receptory a-adrenergiczne, może więc być stosowany przy nadczynności tarczycy.
Nie wolno dodawać fenylefryny u osób z chorobą niedokrwienną serca lub z hipertonią.
Najważniejszy objaw niepożądany: wzrost ciśnienia tętniczego.
Noradrenalina (Arterenol) jest także zawarta jako związek wazopresoryczny w niektórych anestety-kach (w stomatologii). W anestezjologii nie jest stosowana ze względu na działanie drażniące.
Omipresyna (POR 8), syntetyczna wazopresyna bez działania antydiuretycznego i obkurczającego naczynia wieńcowe, używana jest jako dodatek wazopresoryczny do anestetyków w stomatologii, jeżeli na przykład istnieje przeciwwskazanie do stosowania amin katecholowych.
POR 8 nie nadaje się do znieczulenia rdzeniowego; jest przeciwwskazana u pacjentów z grupy ryzyka sercowo-naczyniowego (ciężka hiperto-nia, choroba niedokrwienna serca).
W czasie znieczulenia ogólnego, przy którym zastosowano POR 8 w celu zatamowania krwawienia, doszło do niewyjaśnionych przypadków śmierci, nie wolno więc przekroczyć dawki maksymalnej 2,5 jednostki międzynarodowej dla pacjenta, ani maksymalnego stężenia 1 jednostki na 6 ml roztworu anestetyku.
Środki znieczulające miejscowo, pochodne amidów są bardzo trwale i nie wymagają na ogół dodatków stabilizujących, jeżeli są przechowywane w ampułkach.
Zawierające adrenalinę anestetyki lokalne wymagają jednak dodatku przeciwutlenidćza, aby zapobiec rozpadowi adrenaliny. Przez dodatek dwu-siarczynu sodu można zapewnić trwałość roztworu anestetyku z adrenaliną przez 3 lata (w zależności od temperatury przechowywania).
Wiele środków znieczulających miejscowo zawiera jako dodatek ester metylowy kwasu para--hydroksybenzoesowego (metyloparaben). Związek ten działa przeciwko bakteriom Gram-dodat-nim i grzybom, mniej skuteczny jest przeciwko bakteriom Gram-ujemnym.
Należy pamiętać, że metyloparaben może wywołać alergię.
Brown DL, Ransom DM, Hall JA et. al.: Regional anes-thesia and local anesthetic-induced systemie toxici-ty: seizure freąuency and accompanying cardiova-scular changes. Anesth Analg 81:321-328, 1995.
Casati A, Fanelli G. Beccaria P et. al.: The Effects of the Single or Multiple Injection Techniąue on the Onset Time of Femoral Nerve Blocks with 0,75% Ropivacaine. Anesth Analg 91:181-184, 2000.
Covino BG: Pharmacology of local anaesthetic agents. Br J Anaesth 58:701-716, 1986.
Dietz FB, Jaffe RA: Bupivacaine preferentially blocks ventral root axons in rat. Anesthesiology 86:172-180, 1997.
Huang YF, Pryor ME, Mather LE et. al.: Cardiovas-cular and central nervous system effects of intra-venous levobupivacaine and bupivacaine in sheep. Anesth Analg 86:797-804, 1998.
Jong RH de: Local Anesthetics. Mosby, St. Louis 1994.
Knudsen K, Beckmann M, Suurkiila M, Blomberg S, Sjóvall J, Edvardsson N: Central nervous and car-diovascular effects of i.v. infusions of ropivacaine, bupivacaine and placebo in volunteers. Br J Anaesth 78:507-514, 1997.
Mather LE, Huang YF, Veering B et. al.: Systemie and regional pharmacokinetics of levobupivacaine and bupivacaine enantiomers in sheep. Anesth Analg 86:805-811, 1998.
Rigler ML, Drasner K, Krejcie TC et. al.: Cauda eąuina syndrome after contińuouś spinał anesthe-sia. Anesth Analg 72:275-281, 1991.
Runza M, Albani A, Tagliabue M et. al.: Spinał anes-thesia using hyperbaric 0,75% versus hyperbarie 1% bupivacaine for cesarean section. Anesth Analg 87:1099-1103, 1998.
Wulf H. Worthmann F, Behnke H et. al.: Pharmako-kinetics and Pharmacodynamics of Ropivacaine 2 mg/mL, 5 mg/mL, or 7,5 mg/mL After Tllioingui-nal Blockade for Inguinal Hemia Repair in Adults. Anesth Analg 89:1471, 1999.
Zapata-Sudo G, Trachez MM, Sudo RT et. al.: Is Comparative Cardiotoxicity of S(-) and R(+)Bu-pivacaine Related to Enantiomer-Selective Inhibi-tion of L-Type Ca2+ Channels? Anesth Analg 92:496-501, 2001.