2. Zakwaterowanie.
3. Wyżywienie.
4. Komunikacja.
5. Rekreacja, kultura i sport.
6. Zakupy.
7. Inne.
Turyści, czy w ogóle odwiedzający, mogą ponosić wydatki, które należałoby wykluczyć z wydatków na turystykę. Są to następujące trzy grupy wydatków, które według Zaleceń Światowej Organizacji Turystyki nie mieszczą się w zakresie wydatków turystycznych17:
• zakupy w celach handlowych, tj. w celu odprzedania, niezależnie od kategorii odwiedzających, a także zakupy dokonywane przez osoby będące w podróży służbowej na zlecenie pracodawców;
• inwestycje kapitałowe i transakcje zawarte przez gości, takie jak zakup ziemi, mieszkań i innych nieruchomości, dzieł sztuki, oraz poważniejsze zakupy, jak samochody, przyczepy, łodzie, domki letniskowe nawet w przypadku, gdy w przyszłości zakupy te mogą być wykorzystywane w podróży turystycznej;
• gotówka dawana krewnym lub przyjaciołom podczas urlopu, nic będąca opłatą za dobra lub usługi turystyczne, a także darowizny dła instytucji; ekonomista belgijski Gerard Labeau uważa, że w turystyce krajowej w konsumpcji turystycznej w pozycji „wyżywienie” należy uwzględniać wydatki tylko w kwocie przekraczającej ceny detaliczne konsumowanych produktów spożywczych, napojów, wyrobów tytoniowych itp.18.
Makroekonomiczny rachunek konsumpcji turystycznej w danym kraju powinien obejmować trzy podstawowe rodzaje konsumpcji turystycznej.
I - Wydatki turystyczne odwiedzających krajowych w kraju A (turystyka krajowa), w tym wydatki związane z przygotowaniem się do podróży (I,), wydatki w trakcie podróży (I2) i wydatki po powrocie z podróży (I5), przy czym konsumpcję produktów spożywczych, napojów, alkoholi, wyrobów tytoniowych itp. należy liczyć w kwocie przekraczającej ceny detaliczne konsumowanych artykułów.
I = I, + I2+I3
II2- Wydatki turystyczne odwiedzających zagranicznych w kraju A [(zagraniczna turystyka przyjazdowa bez części wydatków związanych z przygotowaniem się do podróży - (II,), jedynie część wydatków związanych z gotowym produktem turystycznym zryczałtowanym i częścią wydatków na transport międzynarodowy wraz z pełną wysokością wydatków w kraju A (II2), bez wydatków w kraju zamieszkania po powrocie z podróży (II3)].
!7 Ibidem, s. 21.
!l! G. Labeau: Zagadnienia ogólnej konsumpcji turystycznej, „Ruch Turystyczny Monografie” 1968, nr 5, s, 13,
110