Ekonomika turystyki R Łazarek (108)

2.    Zakwaterowanie.

3.    Wyżywienie.

4.    Komunikacja.

5.    Rekreacja, kultura i sport.

6.    Zakupy.

7.    Inne.

Turyści, czy w ogóle odwiedzający, mogą ponosić wydatki, które należałoby wykluczyć z wydatków na turystykę. Są to następujące trzy grupy wydatków, które według Zaleceń Światowej Organizacji Turystyki nie mieszczą się w zakresie wydatków turystycznych¹⁷:

•    zakupy w celach handlowych, tj. w celu odprzedania, niezależnie od kategorii odwiedzających, a także zakupy dokonywane przez osoby będące w podróży służbowej na zlecenie pracodawców;

•    inwestycje kapitałowe i transakcje zawarte przez gości, takie jak zakup ziemi, mieszkań i innych nieruchomości, dzieł sztuki, oraz poważniejsze zakupy, jak samochody, przyczepy, łodzie, domki letniskowe nawet w przypadku, gdy w przyszłości zakupy te mogą być wykorzystywane w podróży turystycznej;

•    gotówka dawana krewnym lub przyjaciołom podczas urlopu, nic będąca opłatą za dobra lub usługi turystyczne, a także darowizny dła instytucji; ekonomista belgijski Gerard Labeau uważa, że w turystyce krajowej w konsumpcji turystycznej w pozycji „wyżywienie” należy uwzględniać wydatki tylko w kwocie przekraczającej ceny detaliczne konsumowanych produktów spożywczych, napojów, wyrobów tytoniowych itp.¹⁸.

Makroekonomiczny rachunek konsumpcji turystycznej w danym kraju powinien obejmować trzy podstawowe rodzaje konsumpcji turystycznej.

I - Wydatki turystyczne odwiedzających krajowych w kraju A (turystyka krajowa), w tym wydatki związane z przygotowaniem się do podróży (I,), wydatki w trakcie podróży (I₂) i wydatki po powrocie z podróży (I₅), przy czym konsumpcję produktów spożywczych, napojów, alkoholi, wyrobów tytoniowych itp. należy liczyć w kwocie przekraczającej ceny detaliczne konsumowanych artykułów.

I = I, + I₂+I₃

II₂- Wydatki turystyczne odwiedzających zagranicznych w kraju A [(zagraniczna turystyka przyjazdowa bez części wydatków związanych z przygotowaniem się do podróży - (II,), jedynie część wydatków związanych z gotowym produktem turystycznym zryczałtowanym i częścią wydatków na transport międzynarodowy wraz z pełną wysokością wydatków w kraju A (II₂), bez wydatków w kraju zamieszkania po powrocie z podróży (II₃)].

^!7 Ibidem, s. 21.

^!l! G. Labeau: Zagadnienia ogólnej konsumpcji turystycznej, „Ruch Turystyczny Monografie” 1968, nr 5, s, 13,

110