Ekonomika turystyki R Łazarek (100)

Jest to tak oczywiste, że wykonywanie pracochłonnych niekiedy obliczeń współczynników korelacji nie wykaże nic nowego, jest wprawdzie efektowne i spektakularne, ale można je traktować jako zabawą w liczby.

Dobrą ilustracją zależności miejsca turystyki od dochodów gospodarstw domowych jest pozycja wyjazdów zagranicznych w RFN w strukturze konsumpcji (tabela 19). Wyjazdy zagraniczne dotyczyły wtedy zamożniejszych grup społecznych i zajmowały trzecie miejsce po mieszkaniu i wyżywieniu, podczas gdy dla turystów ograniczających się do turystyki krajowej ważniejsze niż turystyka były wydatki na ubranie, a podróże turystyczne zajmowały piątą pozycją¹. Podobne prawidłowości występowały także w innych krajach, np. w Austrii i państwach skandynawskich².

Tabela 39

Miejsce wyjazdów turystycznych na skali konsumpcji w RFN

Wyszczególnienie	Turyści wyjeżdżający regularnie za granicę	Turyści krajowi	Osoby	z ukończoną szkołą
			podstawo wą	realną	gimnazjum i studiami wyższymi
Mieszkanie	1	1	3	1	i
Wyżywienie	2	2	3	2	2
Podróże	3	5	7	7	4
Samochód	4	4	4	3	5
Ubranie	5	3	3	4	8
Przyjmowanie gości	6	6	5	8	6
Hobby	7	7	6	5	7
Kultura	8	8	9	6	3
„Wyjścia”	9	10	8	9	9
Wyjazdy weekendowe	10	9	10	10	10

Czynniki ekonomiczne, takie jak poziom dochodów, poziom cen na rozmaite dobra i usługi, oraz relacje między tymi cenami mają duże znaczenie z punktu widzenia zachowania się gospodarstw domowych i osób, które w ogóle mają predyspozycje do tego, aby się stać turystami. Dobra i usługi turystyczne odznaczają się - jak już nam wiadomo - wysoką elastycznością dochodową popytu. W turystyce działa prawo Engła, które mówi, że w miarę wzrostu dochodów zmniejsza się w konsumpcji procentowy udział wydatków na żywność w całości wydatków konsumpcyjnych, bez zmian pozostaje udział wydatków na mieszkanie, światło, opał, odzież i obuwie oraz zwiększa się procentowy udział wydatków na inne cele, jak kształcenie, rozrywki, turystyka itd.³.

Ekonomia uczy, że wprawdzie konsumpcja jest rosnącą funkcją dochodu, ale czynniki subiektywne sprawiają, że w miarę wzrostu standardu materialnego coraz większa część dochodu nie jest wydawana na konsumpcję bieżącą, lecz prze-

102

1

   H.K. Scheuch: Tourismus, „Die Psychologie des 20 Jahrhunderts”, Zurich. Cyt. za T, Żabińska: op. cit., s. 149.

2

   T. Żabińska: op. eit., s. 149.

3

⁰ M. Jedlińska, U. Szubert-Zarzeczny: op. cit, s. 101.