Ekonomika turystyki R Łazarek (77)

Jest to również ważne ze względu na stosunkowo niską kapitałochłonność przedsięwzięć w małych i średnich jednostkach gospodarczych oraz inne pozytywne właściwości tych firm w porównaniu z dużymi podmiotami gospodarczymi.

Sprawa podaży turystycznej małych i średnich przedsiębiorstw była jednym z punktów sprawozdania sekretarza generalnego Światowej Organizacji Turystyki na światowej konferencji w sprawie turystyki, która odbyła się w Manili w 1980 r.

W sprawozdaniu tym podkreślono, że państwa powinny zapewniać warunki sprzyjające harmonijnemu rozwojowi podaży turystycznej odpowiednio do wzrostu popytu. Należy też przeciwdziałać tendencji do koncentracji pionowej i poziomej w podaży turystycznej. Taki rodzaj podaży stwarza bowiem trudności w bezpośrednim kontakcie z klientelą i w konsekwencji prowadzi do „odczłowieczenia” obsługi turystycznej.

Potwierdzono strategiczną rolę małych i średnich przedsiębiorstw oraz organizacji turystycznych w gospodarce turystycznej. Zwrócono uwagę, że zbyt często -w celu przełamania „kleszczy” ograniczeń w podaży turystycznej, wynikających ze sztywnej struktury finansowej, niedostatecznego wykorzystania mocy usługowych i znacznej wielkości stałych kosztów - przedsiębiorstwa turystyczne szukały rozwiązania w koncentracji. Taka koncentracja ma jednak swoje granice i ujemne strony.

Sekretarz generalny Światowej Organizacji Turystyki przypomniał znaczenie małych i średnich przedsiębiorstw w tworzeniu sieci obsługi turystycznej w zakwaterowaniu, gastronomii, w transporcie naziemnym i lokalnym oraz w organizacji programów lokalnych i rekreacji. Małe i średnie przedsiębiorstwa zapewniają dekoncentrację, która stwarza włosowate rozgałęzienia na poziomie najbardziej lokalnym, w celu zapewnienia urozmaicenia wymaganego przez popyt turystyczny. Ponadto przedsiębiorstwa te zapewniają personalizację obsługi „na miarę” oraz bardziej „uczłowieczony” kontakt z turystami, a także lepszą lokalizację i efektywniejsze wykorzystanie zasobów lokalnych, co często decyduje o żywotności i rozwoju małych miejscowości. Codzienne życie stale dostarcza wielu przykładów. Na przykład konsumenci preferują pieczywo z małych piekarni zwanych „liliputami”, a pieczywo z wielkich mechanicznych piekami-kolosów cieszy się mniejszą popularnością.

Z tych wszystkich względów sekretarz generalny Światowej Organizacji Turystyki stwierdził, iż państwa powinny odpowiednio kierować pomoc do małych i średnich przedsiębiorstw, aby umocnić ich rolę i znaczenie w harmonijnym rozwoju podaży turystycznej.

6.3. Czynniki wywierające wpływ na podaż turystyczną

Podaż turystyczna powinna odpowiadać popytowi turystycznemu w zakresie przejazdów, zakwaterowania, wyżywienia, usług pośrednictwa, gotowych produktów turystycznych w postaci wycieczek i pobytów oraz uzupełniających produktów i usług. Podobnie jak w przypadku popytu, na podaż turystyczną wywiera

79