Ekonomika turystyki R Łazarek (10)

Zalecenia dzielą wszystkich uczestników ruchu podróżniczego na dwie grupy, tj. na odwiedzających oraz na innych podróżnych. „Podróżny” oznacza każdą osobę podróżującą między dwoma lub kilkoma krajami lub między dwoma lub kilkoma miejscowościami w obrębie kraju, w którym mieszka na stale.

„Podróżny międzynarodowy” jest to każda osoba podróżująca poza krajem stałego zamieszkania (niezależnie od celu podróży i wykorzystanych środków transportu, także w przypadku podróży pieszo).

„Podróżny wewnątrzkrajowy” jest to każda osoba podróżująca między dwiema lub kilkoma miejscowościami w granicach swojego kraju zamieszkania niezależnie od celu podróży i wykorzystanych środków transportu, także w przypadku podróży pieszo.

Wszyscy podróżni, których wyjazd wiąże się z turystyką są określeni mianem „odwiedzających”. Termin „odwiedzający” jest zatem podstawowym pojęciem dla całej statystyki turystyki i dla ekonomiki turystyki.

„Odwiedzający” jest to każda osoba podróżująca do miejsca znajdującego się poza jej zwykłym otoczeniem na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeśli jej główny cel podróży jest inny niż podjęcie działalności wynagradzanej w odwiedzanej miejscowości.

Ustalono, że w statystyce turystyki międzynarodowej nie uwzględnia się pięciu kategorii podróżnych, tj. pracowników przygranicznych (mieszkających w jednym kraju, a pracujących w innym), czasowych i stałych imigrantów, nomadów (ludów wędrownych), uciekinierów, członków sił zbrojnych (podróżujących z kraju zamieszkania do kraju odbywania służby wojskowej), urzędników konsularnych i dyplomatów oraz podróżnych w tranzycie.

Ta ostatnia kategoria dotyczy osób, które formalnie nie przekraczają granicy kraju (np. pasażerów lotów tranzytowych, którzy przebywają przez krótki czas na wydzielonym terytorium dworca lotniczego, lub pasażerów statku, którzy nie mają pozwolenia na zejście na ląd). Kategoria ta obejmuje także pasażerów przewożonych bezpośrednio między lotniskami lub innymi terminalami. Pozostali pasażerowie przejeżdżający przez dany kraj powinni zostać zaliczeni jako odwiedzający i zakwalifikowani do zagranicznej turystyki przyjazdowej.

W statystyce turystyki krajowej nie uwzględnia się sześciu kategorii podróżnych, tj. mieszkańców danego kraju (rezydentów), którzy podróżują do innej miejscowości z zamiarem zamieszkania tam na stałe; osób które podróżują w celu podjęcia pracy zawodowej w innej miejscowości; osób, które dojeżdżają do sąsiedniej miejscowości do pracy lub nauki; nomadów i osób bez miejsca stałego zamieszkania oraz członków sił zbrojnych w czasie manewrów.

W dyskusji nad długością pobytu zwyciężył pogląd, iż górna granica okresu pobytu nic może w definicji dla potrzeb statystyki turystyki przekroczyć jednego roku, podczas gdy w definicjach turysty dla innych celów mieliśmy do czynienia z górną granicą wynoszącą trzy miesiące (definicja dla potrzeb ułatwień wizowych) i sześć miesięcy (definicja turysty w nowojorskich konwencjach celnych). W definicji turysty dla potrzeb ułatwień celnych występowała również dolna granica okresu pobytu (24 godziny).