Ekonomika turystyki R Łazarek (128)

Wielka Brytania) można przyjąć, że na początku łat dziewięćdziesiątych sytuacja przedstawiała się jak podano poniżej⁴¹.

We wszystkich 12 krajach na turystykę socjalną przeznaczano środki finansowe z budżetu państwa W większości krajów także władze lokalne finansowały turystykę socjalną, zarówno z własnej inicjatywy, jak i z inspiracji władz centralnych. W niektórych krajach działały też organizacje półoficjalne.

Znaczna liczba krajowych urzędów turystycznych zajmowała się również turystyką socjalną (np. w Belgii, Hiszpanii, Francji, Grecji, we Włoszech, Portugalii i Irlandii). W krajach, w których nie było specjalnych krajowych urzędów turystyki, sprawy turystyki znajdowały się w gestii określonych resortów. Resorty te zajmowały się także turystyką socjalną (np. Niemcy i Holandia).

W poszczególnych krajach są stosowane rozmaite rozwiązania. Na przykład w Belgii są fundusze wakacyjne, w Grecji - bony na 7-dniowe pobyty wakacyjne za symboliczną cenę dla osób o skromnych dochodach. We Francji w 1993 r. z czeków wakacyjnych skorzystało ponad 3 min obywateli.

W krajach Unii Europejskiej działa i wciąż powstaje wiele organizacji, m.in. różnego rodzaju stowarzyszeń, które zajmują się organizacją turystyki socjalnej oraz ułatwianiem w finansowaniu inwestycji dla tej turystyki.

W dziedzinie turystyki socjalnej działają także stowarzyszenia kościelne, np. w Niemczech - stowarzyszenia rodzin protestanckich, rodzin katolickich i rodzin laickich. Dość liczne są stowarzyszenia o charakterze filantropijnym (Niemcy, Hiszpania, Irlandia, Włochy i Wielka Brytania). Prawic we wszystkich krajach w dziedzinie turystyki socjalnej działają organizacje o charakterze spółdzielczym, w niektórych krajach nawet po kilka. Jest to również domena działalności organizacji związkowych (np. Niemcy, Włochy, Holandia, Wielka Brytania). Spotykamy się z organizacjami młodzieżowymi, sportowymi i stowarzyszeniami dla niepełnosprawnych. Bardzo liczne są stowarzyszenia w rodzaju „Wakacje i Zdrowie”. Istnieje wiele takich organizacji we Francji, Hiszpanii i Belgii. Niektóre mają w nazwie termin „turystyka socjalna” (np. we Włoszech; Organizzazione Turismo Sociale, Centro Turismo Sociale, czy też Ente Turismo Sociale Italiano). Można się też spotkać z organizacjami mieszanymi (zrzeszającymi pracodawców i pracowników) oraz z innymi rodzajami organizacji.

Powstała już międzynarodowa organizacja do wspólnych inwestycji (Tourin-coop) z siedzibą w Luksemburgu.

W 1984 r. Międzynarodowe Biuro Turystyki Socjalnej i Międzynarodowy Związek Turystyki Spółdzielczej utworzyły międzynarodową organizację pod nazwą Europejski Komitet Koordynacyjny Turystyki Socjalnej (Europcan Coordinating Commitee for Social Tourism, Comitte europeenne de coordination du tourisme social - CECOTOS). Komitet ten łączy organizacje spółdzielcze, stowarzyszenia wzajemnej pomocy i inne stowarzyszenia działające w turystyce socjalnej. Jest

⁴¹ Na podstawie: Commission des Communautćs europeennes. D.G.XX11I-Unitć Tourisme: Les dijferentes s. 47-52, 60-81 oraz roczników OCDE Politiąue du tourisme...

130