Ryc. 142. Wpływ wieku na szybkość gojenia się złamań-i wyrównywanie przemieszczeń:
Złamanie kości to nie tylko przerwanie ciągłości tkanki kostnej, lecz także uszkodzenie naczyń krwionośnych, okostnej, a niekiedy nawet przerwanie głównej tętnicy odżywczej kości długiej. Zakłócenie w dopływie krwi do odłamów złamanej kości wpływa niekorzystnie na proces gojenia się, gdyż najważniejszym warunkiem zrastania się złamania jest żywotność i unaczynienie odłamów, nie tylko przez naczynia odżywcze, lecz także naczynia wchodzące weń z okostnej, torebek stawowych, więzadeł i ścięgien. Złamania w obrębie nasad i przynasad goją się dzięki dobremu ukrwieniu szybciej niż złamania trzonów.
W przypadku całkowitego przerwania dopływu krwi do jednego odłamu (np. podgłowowe złamanie szyjki kości udowej, złamanie kości łódeczkowatej) okres gojenia się złamania ulega znacznemu przedłużeniu mimo prawidłowego unieruchomienia kości. Często nawet nie dochodzi do zrostu.
Nie bez wpływu jest również wiek chorego. Złamanie trzonu kości udowej u kilkuletniego dziecka może zrosnąć się już w ciągu miesiąca, u 15-latka w ciągu 2 miesięcy, zaś u człowieka 50-letniego zrasta się ono dopiero po 4— ■—5 miesiącach.
W gojeniu się złamania decydujące jednak znaczenie ma anatomiczne ustawienie i prawidłowe unieruchomienie odłamów.
Ryc. 143; Gojenie się złamań prawidłowe: a ; krwiak, b — kostnina, c — kość pierwotna, d —■ kość dojrzała? nieprawidłowe: e — zrost opóźniony, / — brak zrostu (staw
- .rzekomy).
t /
214