Foto2751

Wiesław Macierzyński

każde    ekonomiczne, nastawiona jest na /y^

Zy%k |p bezpośrednio rwui/jny z nakładom gazety i jej poęzyj iUMi Li, kUjm przyciąga reklam* nJawcow, Zwykłych czytelników przyciąga 3| H*nvuja. 'len łańcuch powoduje, tc dziennikarze;

•    poszukują *crwaey|nych informacji,

| mus/a hyc wytrwali w poszukiwaniu informacji,

i pneuj^ {mmJ presja czasu (zwłaszcza dzienniki),

*    *4 kluczowym demeniem w przekazywaniu konkretnych, »iaścmych informacji do większych grup społecznych,

•    informacja szeroka publiczność — zmuszeni są więc do uproszczeń.

*    relacjonuje zazwyczaj z pozycji ofiary — pełnią funkcję .straży społecznej*,

| prezentują poglądy różnych ludzi.

I poszukują nowinek, ciekawych tematów¹⁶,

W sytuacji kryzysowej dominują zarzuty, drażliwe i niemiłe pytania drążące problemy, a przedstawiciel służb public rela-trans musi umieć na nic odpowiadać. Sposób zachowania się osoby reprezentującej firmę mocno wpływa na odbiór informacji. która jest przez nią przekazywana. Unikanie odpowiedzi (słynne i fatalne w skutkach: .bez komentarza’’) nie jest jedynym, choć na pewno podstawowym błędem, jaki mogą popełnić przedstawiciele organizacji w obliczu zainteresowania mediów kryzysem. Presja wywoływana przez otoczenie oraz dociekliwi dziennikarze powoduj;) Wędy w zachowaniu osoby reprezentującej organizację, do których najczęściej można zaliczyć:

1 niezdecydowanie,

| cynizm.

** K- Wójcik. Public rclatióus od A do Z, tom 2 Analiza sytuacji wyjściu Uff. [Aanowaniedzltihłlnuścl. Warszawa 2<X)l, .s. 101—1 OS; por. K. Wójcik, Pii bile nJtUlnns. Wiarygodny dialog z otoczeniem, wydanie trzecie, roz.szcr/ont Warszawa 200S.

| opryski Iwość,

•    napastliwość,

•    udzielanie wymijających odpowiedzi,

•    arogancje,

•    nadmierne sarmKiskarżanie się¹⁷.

Mówiąc o Wadach, trzeba zwrócić uwagę nie tylko na bezpośrednie skutki nieprofesjonalnego kontaktu z mediami, lecz także na daleko idące i mające wielkie znaczenie dla wizerunku organizacji skutki długofalowe. Stosunek do mediów i rozwój kontaktów z mediami w sytuacji kryzysowej wpływa bezpośrednio na to, jak organizacja będzie ukazana w relacjach medialnych. Pośrednio jednak determinuje także to, jak będą się układać jej relacje z mediami w przyszłości, i to liczonej w latach¹⁸. Gdy kryzys ma postać sporu lub jakiś spór (np. na linii za-rząd-pracownicy) towarzyszy sytuacji kryzysowej i ją pogłębia, strona formułująca zarzuty opiera się w licznych przypadkach na subiektywnych ocenach, nie na faktach, na subiektywnie odczuwanym zagrożeniu i emocjonalnie argumentuje podczas kryzysu. W wypowiedziach organizacji powinno pojawić się więcej apeli do uczuć. Rzeczowe wypowiedzi nie działają skutecznie, dotykają stronę formułującą zarzut, nawet ją obrażają, ponieważ sądzi ona, iż jej obawy nie są traktowane z należytą powagą.

W przypadku sporu nagłośnionego w mediach wypowiedzi i argumenty stron tylko pozornie adresowane są do przeciwnika w sporze. Właściwym i najważniejszym adresatem są odbiorcy mediów, same media, a ponadto ci, którzy przyłączyli się do przeciwników jako ich zwolennicy (np. władze, stowarzysze-

393