Foto2760

Aneks

rządza niu kryzysowego jest w każdym wypadku podobna, oparta na władzy lokalnej, jednakże po wcześniejszej akceptacji przez władzę centralna, co nie oznacza braku możliwości komponowaniu składu zespołu zarządzającego w zależności od potrzeb. Oprócz władz lokalnych własne plany sporządzają także agencje ministerstw (np. obrony, rolnictwa, rybołówstwa i żywności), służby komunalne, organizacje ochotnicze, związki wyznaniowe. Ich celem jest wspieranie^, władz,- lokalnych w reakcji na katastrofy* Pierwsze reagują na sytuacje kryzysową służby ratownicze, potem inne organizacje.

Oto ich podstawowe zadania:

Policja: dbałość o przestrzeganie porządku publicznego wokół rejonu katastrofy przez tworzenie zamkniętego kordonu, i drożność traktów komunikacyjnych oraz bezpieczeństwo innych służb ratujących życie ofiarom katastrofy. Zapobieganie przestępstwom kryminalnym na miejscu katastrofy i ściganie przestępców Współdziałanie z komisjami uczestniczącymi w badaniu wypadków.

Straż pożarna: ratowanie ludzi z pożarów, rumowisk i rejonów skażonych chemicznie. Dbałość o bezpieczeństwo .^Zdrowie ratowników oraz określanie osób mających prawo przebywać w rejonie katastrofy (w obrębie kordonu utworzonego przez policje), z wyjątkiem ataku terrorystycznego, gdy zadanie to wykonuje policją.

Służba zdrowia:

1.    władze administracyjne służby zdrowia: przygotowywanie kontraktów ze szpitalami, społeczną służbą zdrowia i lekarzamhfocJzlnnyini dotyczących opiekł zdrowotnej w czasie katastrofy; zbieranie danych na ternąt zagrożeń;

2.    szpitale posiadające oddziały stanów nagłych lub urazowe: przygotowanie d szkoleńie personelu, w tym także zespołów wyjazdowych;

3.    pogotowie ratunkowe (służba ambulansowa): wykony-

Zarządzanie kryzysowe w Wielkiej Brytanii

wanie zadań w terenie we współpracy z urzędnikiem wypadkowym i strażą pożarną.

Agencja Straży Przybrzeżnej: 1. akcje poszukiwawcze -ratownicze (SAR), wspólnie z policją; 2, badanie zanieczyszczeń na morzu i uczestnictwo w akcjach oczyszczania.

Władza lokalna: wsparcie dla innych siużb ratowniczych, społeczności, użycie rezerw, uruchamianie działalności innych organizacji, w późniejszym okresie uczestnictwo w naprawie szkód społecznych i materialnych, także finansowanie służb ratowniczych.

Ochotnicy: zarówno organizacje, jak i osoby indywidualne pozostają pod kontrolą władzy lokalnej.

Wojsko: wsparcie całego sektora cywilnego. Udział wojska w akcjach ratowniczych (współpraca cywilno-wojskowa) wynika z umów z ministerstwem obrony (Ministry of Defence). Ogólnie udział sił zbrojnych przyjmuje formę pomocy w jednej z kategorii:

1.    doraźna pomoc w wypadku katastrof (rekonesanse ż użyciem śmigłowców, akcje poszukiwawczo-ratownicze wsparcie lokalnej służby zdrowia, prace inżynieryjne);

2.    krótkoterminowe planowane projekty pomocy w sferze socjalnej;

3.    Długoterminowe zaangażowanie sprzętem, wiedzą specjalistyczną, ludźmi.

Rząd centralny: doradztwo, wsparcie.

Agencja Środowiska: ochrona środowiska, monitoring skutków.

Organizacje przemysłowe i handlowe: jeżeli mają takie możliwości, służą sprzętem, wiedzą specjalistyczną, ludźmi.

Cele wspólne dla wszystkich organizacji: - nitowanie żyda; - zapobieganie rozszerzaniu się katastrofy; - zmniejszenie cierpienia; - ochrona środowiska; - ochrona własności: - ułatwienia dla ścigających przestępstwa kryminalne; - umoźliwie-

497