freakpp023

44

Literatura

[1]    J. MADEJSKI: Teoria wymiany ciepła. PWN, Poznań 1963.

[2]    Praca zbiorowa pod redakcją J. KULESZY: Pomiary cieplne. Część 1. Podstawowe pomiary cieplne. WNT, Warszawa 1993.

[3]    J. CHODOROWSKI, A. CISZEWSKI, T. RADOMSKI: Materiałoznawstwo lotnicze. Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1980.

[4]    A. WESOŁOWSKI: Urządzenia chłodnicze i kriogeniczne oraz ich pomiary cieplne. WNT, Warszawa 1980.

[5]    C.T.HSU, P. CHENG, K.W. WONG: J. Heat Transfer, 117(1995)5, 264-269.

[6]    J.A. KOŁODZIEJ: Rozprawy Inżynierskie, 11(1990)1, 21-38.

3. Wyznaczanie dyfuzyjności cieplnej metodą stanu uporządkowanego

3.1. Nieustalone przewodzenie ciepła 3.1.1. Równanie nieustalonego przewodzenia ciepła

Różniczkowe równanie nieustalonego przewodzenia ciepła (1.9) bez wewnętrznych źródeł ciepła przyjmuje postać:

(3.1)

7

gdzie operator różniczkowy V“T w zależności od przyjętego układu współ-

rzędnych oraz wymiaru przestrzeni jest wyrażany wzorami (1.14)-( 1.20). Z rozwiązania równania (3.1) dla jednorodnego i izotropowego ciała o stałych własnościach cieplnych (X. = idem) oraz stałej w czasie temperaturze ośrodka i współczynniku przejmowania ciepła (Tf = idem, a = idem), z warunkiem brzegowym trzeciego rodzaju (1.22), gdzie gradient temperatury w ciele stałym przy powierzchni wynosi [5]:

(3.2)

gdzie n to współrzędna prostopadła do powierzchni ciała, otrzymuje się dla ciał prostego kształtu: płyty nieograniczonej, walca nieograniczonego oraz kuli pole temperatury wyrażone w postaci zbieżnego szeregu [1]:

(3.3)

(3.4)

gdzie: C_; - stałe określane na podstawie warunku początkowego, fj - funkcja zależna od współrzędnych,