ekonomika (209)

416

12 ftdltykł transportowa I problemy Integracji

toWej zostanie osiągnięty przez skoncentrowanie się na realizacji następujących sześciu celów szczegółowych⁵*':

•    poprawie dostępności transportowej i jakości transportu jako czynnika poprawy warunków żyda i usuwania barier rozwojowych gospodarki;

•    wspieraniu konkurencyjności gospodarki polskiej jako kluczowego instrumentu rozwoju gospodarczego;

•    poprawie efektywności funkcjonowania systemu transportowego;

•    integracji systemu transportowego w układzie gałęziowym i terytorialnym;

•    poprawie bezpieczeństwa, polegającej na radykalnej redukcji liczby wypadków i ograniczeniu ich skutków (zabici, ranni) oraz poprawie bezpieczeństwa osobistego użytkowników transportu i ochronie ładunków;

•    ograniczeniu negatywnego wpływu transportu na środowisko i warunki żyda.

Iblityka transportowa jest ustalana zgodnie z koncepcją zrównoważonego rozwoju, dlatego też należy dążyć do zmniejszenia negatywnego wpływu transportu na środowisko przyrodnicze i środowisko człowieka oraz doprowadzić do poprawy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego, zwłaszcza pieszych (nadal jest zbyt duża liczba ofiar śmiertelnych). Promowanie gałęzi transportu i form przewozów bardziej ekologicznych nie wystarczy, aby użytkownicy transportu z nich korzystali. Konieczna jest poprawa szeroko rozumianej jakości świadczonych usług. W tej chwili problematyczna jest niska jakość i zły stan techniczny transportu publicznego, w szczególności w odniesieniu do taboru kolejowego i tramwajowego, gdzie proces dekapitalizacji spowodowany jest głównie zaległościami w odnowie taboru. Transport kolejowy, poza niską jakością świadczonych usług i trudnościami finansowymi, boryka się z niekorzystną sytuacją na rynku pracy, utrudniającą restrukturyzację tego sektora. W transporcie stosunkowo słabe jest wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań technicznych i organizacyjnych, głównie w podsystemach drogowym i kolejowym (zarządzanie ruchem, systemy dynamicznej informacji pasażerskiej, wspólne systemy taryfowe itp.). Problemy dalszego rozwoju sektora transportowego leżą również w sferze administracyjno-organizacyjnej. Występują częste zmiany koncepcji, głównie w organizacji sektora publicznego i prawnych instrumentów planowania i zarządzania. Wiele koncepcji rozwoju ma słabe osadzenie w realiach gospodarczych i niedostatecznie wykorzystuje możliwe i dopuszczalne mechanizmy rynkowe i regulacyjne. W instrumentach prawnych występują luki, a część przepisów jest nieuporządkowana, np. brak spójności między ustawami dotyczącymi dróg publicznych i planowania przestrzennego. Do tego dochodzi słaba współpraca administracji rządowej i samorządowej różnych szczebli W szczególności dotyczy to transportu zbiorowego, jego finansowania oraz koordynacji eksploatacji i rozwoju dróg krajowych i wojewódzkich, jedną z konsekwencji jest niski poziom integralności systemu transportu w różnych przekrojach terytorialnych¹*¹.

Zrozumienie podstawowej roli systemu transportowego w rozwoju całej gospodarki i polepszaniu żyda społeczeństwa oraz identyfikacja najważniejszych problemów nurtujących polski transport stanowiły bazą do opracowania najnowszej polityki transportowe) państwa. Wizja rozwoju polskiego systemu transportowego została oparta na strategii transportu zrównoważonego, odpowiadającego bieżącym i przyszłym potrzebom. Realizacja priorytetów ustalonych w tym dokumende powinna doprowadzić do takiego podziału zadań przewozowych między gałęzie transportu, aby uwzględniona była zarówno efektywność ekonomiczna, jak i konieczność ograniczania szkodliwego wpływu transportu na środowisko.