HWScan00189

x = f (D,,, h_zx)

X=f

P_v= J p b_g dx

x=0

P = Po h_xx

^hzx ^{= h}z

Py = bg po J h_zx dx

^hzx = °

Z rysunku 5.30 widać, że odcinek BK = D_w — (h_z — h_zx) oraz AB =

^— ^ViT7    ^x” ⁼ f^^u ~ (b* ^— k*v)] (h₂ — k_z._v). Robiąc pierwsze

przybliżenie wobec małej wartości (h_z - h_zx)² otrzymujemy wielkość pół-

cięciwy x- = D_w (h_z — h_zx), skąd x = |/D,„ (h_z — h_zx). Różniczkując otrzymujemy

dx= -

^stawiając h₂ = h, = y -^7 3^est

(5.30)

porównując zależność (5.30) z zależnością (5.28) otrzymamy

(5.31)

skąd

_{l]h =}_±-*r    *

K ~ h_zx) ^zx 2 X D_w(h_t -h,_x)^dh*>

2 }/D_w (h Pv⁼ bg Po f h

Vd_v

2 A, — h_!x ^dh’^x

^hzx~⁰

Wprowadzając oznaczenia

a² = h_z — h_zx i dh_zx = — 2 ada

otrzymamy

a=VTT_z

P_v = bg po ,, D_u. J (h_z -a²) da

2

^pv = “g" b_g po h_z I/D_wh_z

W wyniku podanych wyżej przybliżeń opór deformacji liczony wzorem (5.30) jest większy od oporu wyliczonego z wzoru (5.28) i zależy od Stosunku . Uzależnienie oporów deformacji od tego stosunku, jak wy-

D\y

kazano w punktach poprzednich, nie jest w związku z tym wskazane. I Opór wznoszenia. Największe wzniesienie przy jeździe po prostej w czasie pracy maszyny wynosi 1 : 50 |tg a =    , a w czasie transportu

może wynosić 1 : 20 |tga =    . Przy obliczaniu mocy silnika należy

■względnie opory wznoszenia przy transporcie albo opory ruchu po krzy-wiźnie, wprowadzając do obliczeń większe z nich.

Dla małych kątów sin a = tg a stąd

W_p = (G + U) sin a    (5.32)

Dla wzniesienia 1 : 20 a = 3°.

Dla wzniesienia 1 : 50 a = 1°.

Opór wznoszenia przy przemieszczaniu się maszyny

W_p , = 0,05 G kG

Ponieważ

oraz

więc

ao _

ig -J—

—- -f" b po h

dM = dP R dP = r dF

Zakładając działanie siły P_V} wzdłuż dwusiecznej kąta CO A = a₀ rys. 5.30 otrzymamy

_tg = —i_= Jh-

⁸ 2    D — f

1 = /MOJ - h,)

K

D_w -

Po podstawieniu do wyrażenia na W” otrzymamy

'■]/ ‘--k

I Opór wznoszenia przy pracy

Wp _r = 0,02 (G + U) kG

Opór ścinania podłoża przy jeździe po krzywiźnie. Opór jazdy gąsienic po krzywiźnie W_z [68] składa się z oporów ścinania jDodłoża^W^ wskutek obrotu zagłębionego w nim wózka gąsienicowego oraz z oporu tarcia gąsienicy o podłoże W” w czasie przejazdu po zakrętach

w₂ = w; + W"

Opór ścinania podłoża wskutek obrotu wózka. Na ^rys. 5.31 pokazano ogólny przypadek pracy gąsienic w zagłębionym podłożu w czasie obrotu. Liniami grubymi zaznaczono ścinające krawędzie gąsienic w czasie obrotu, po lewej stronie dla wózka dwugąsienicowego, P° prawej dla czterogąsienicowego. Na rys. 5.32 zaznaczono krawędzie ścinające gąsienic i ich wymiary. Elementarny moment ścinania wózka dwugąsienicowego jest iloczynem elementarnej siły ścinającej dP i promienia R

0>IA